باب الامام

دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] باب الامام، اصطلاحی است که برخی عالمان رجالی برای برخی اصحاب خاص و نزدیک امامان شیعه(ع) به کار برده اند که وکالت برخی امور ایشان را نیز عهده دار بودند. این اصطلاح توسط خود امامان(ع) استفاده نشده است و در سنت بیشتر مولفان تراجم و عالمان رجالی نیز معنای مثبتی ندارد و بیشتر بر مدعیان ارتباط با ائمه اطلاق می شود.
مولفان کتب تراجم و مناقب ائمه شیعه(ع)، از جمله ابن شهرآشوب و ابن صباغ افرادی را به عنوان باب (یا بوّاب) هر یک از ائمه، معرفی کرده اند؛ مانند:
عثمان بن سعید عمری و محمّد بن عثمان و حسین بن روح نوبختی، گذشته از سفارت امام زمان(ع) به عنوان بابهای امام جواد(ع)، امام هادی(ع) و امام عسکری(ع) نیز نام برده شده اند و در روایات بر وثاقت و علم و نزدیکی آنها به ائمه(ع) تصریح شده است.

پیشنهاد کاربران

بپرس