باب السدره

لغت نامه دهخدا

باب السدره. [ بُس ْ س ِرَ ] ( اِخ ) یکی از چهار دروازه باروی شهر اسکندریه : اسکندریه از بناهای اسکندر بن فیلقوس رومی است و سوری از سنگ و چهار دروازه دارد و یکی از آن ابواب را باب رشید گویند و دیگری را باب السدره...( حبیب السیر چ قدیم طهران جزو چهارم از ج 3 ص 398 ).

دانشنامه اسلامی

[ویکی اهل البیت] از جمله ابواب حرم امام حسین علیه السلام باب السدره است . این درب مذکور در منتهی الیه شمال غربی صحن شریف قرار دارد و علت تسمیه آن درخت سدر کهنسالی است که در قرن اول هجری درکنار قبر مطهر امام حسین (ع) روییده بود و زوار با دیدن آن قبر امام حسین (ع) را در بین صحرا می یافتند وبسوی آن می شتافتند. بر بالاترین نقطه در از بیرون این آیه شریفه نوشته شده است:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ وَسِیقَ الَّذِینَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ إِلَی الْجَنَّهِ زُمَراً حَتَّی إِذَا جَاءُوهَا وَفُتِحَتْ أَبوَابُهَا وَقَالَ لَهُمْ خَزنَتُها سَلامٌ عَلَیْکُمْ طِبتُمْ فَادْخُلُوهَا خَالِدِین مورخ 1392 ه ق به خط جلیل النقاش، اما بالای در چوبی کتیبه به خط کوفی وجود دارد که روی آن این آیه نوشته شده است:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ وَالتِّینِ وَالزَّیتُونِ وَطُورِ سِینِینَ وَهَذَا الْبَلَدِ الْأَمِینِ لَقَدْ خَلَقْنَا الْأِنْسَانَ فِی أَحْسَنِ تَقْوِیمٍ ثُمَّ رَدَدْنَاهُ أَسْفَلَ سَافِلِینَ إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَلَهُمْ أَجْرٌ غَیْرُ مَمْنُونٍ فَمَا یُکَذِّبُکَ بَعْدُ بِالدِّینِ به خط جلیل النقاش 1392 ه ق. این قبلًا در باب القبله نصب شده بود و اکنون در باب السدره قرار دارد. ارتفاعش 4 متر و عرض آن 3 متر است.
راهنمای اماکن زیارتی و سیاحتی در عراق ، دکتر احسان مقدس ، نشر مشعر ، تهران ، ص 214

پیشنهاد کاربران

بپرس