باتری نیکل–کادمیم

باتری های نیکل–کادمیم ( به انگلیسی: Nickel–cadmium battery ) ( مخفف انگلیسی: NiCd یا NiCad ) گونه ای از باتری های قابل شارژ هستند که در آن از نیکل ( III ) اکسید و کادمیم به صورت فلز به عنوان الکترود استفاده شده است. این نوع از باتری ها نخستین بار توسط مهندس سوئدی والدمار جانگنر در سال ۱۸۹۹ میلادی اختراع گردید. مصرف عمده این نوع از باتری ها در لوازم الکترونیکی چون گوشی های تلفن قابل حمل است.