باد و بروت

/bAdoburut/

لغت نامه دهخدا

باد و بروت. [ دُ ب ُ ] ( ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) باد بروت. کنایه از عجب و تکبر و غرور و نخوت و کبر و پندار و اعجاب و طنطنه و طمطراق باشد. رجوع به باد بروت شود.

فرهنگ معین

(دُ بُ ) (اِمر. ) غرور، خودنمایی .

پیشنهاد کاربران

بپرس