بادکردار

لغت نامه دهخدا

بادکردار. [ ک ِ ] ( ص مرکب ) کنایه از تیز و تند. ( آنندراج ). شتابان و شتاب رونده. ( ناظم الاطباء ).

کنایه از تیز و تند

تند و تیز، تندرو.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید