باستانی پاریزی محمدابراهیم

دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] محمدابراهیم باستانی پاریزی (۳ دی ۱۳۰۴ پاریز – ۵ فروردین ۱۳۹۳ تهران)، نویسنده، مورخ، ادیب و استاد بازنشستهٔ دانشگاه تهران
در سوم دی ماه 1304 در پاریز از توابع شهرستان سیرجان در استان کرمان متولد شد. وی تا پایان تحصیلات ششم ابتدایی در پاریز تحصیل کرد و در عین حال، از محضر پدر خود مرحوم شیخ علی اکبر هم بهره می برد.
پس از پایان تحصیلات ابتدایی و دو سال ترک تحصیل اجباری، در سال 1320 تحصیلات خود را در دانشسرای مقدماتی کرمان ادامه داد و پس از اخذ دیپلم در سال 1325 برای ادامه تحصیل به تهران آمد و در سال 1326 در دانشگاه تهران در رشته تاریخ تحصیلات خود را پی گرفت.
در 1330 از دانشگاه تهران فارغ التحصیل شد و برای انجام تعهد دبیری به کرمان بازگشت. در همین ایام با همسرش، حبیبه حایری ازدواج کرد و تا سال 1337ش که در آزمون دکتری تاریخ پذیرفته شد، در کرمان ماند.
وی دوره دکترای تاریخ را هم در دانشگاه تهران گذراند و با ارئه پایان نامه ای درباره ابن اثیر، دانشنامه دکترای خود را دریافت کرد.
وی کار خود را در دانشگاه تهران از سال 1338 با مدیریت مجله داخلی دانشکده ادبیات شروع کرد و تا سال 1387 استاد تمام وقت آن دانشگاه بود.

دانشنامه آزاد فارسی

باستانی پاریزی، محمدابراهیم (کرمان ۱۳۰۴ـ تهران ۱۳۹۳ش)
باستانی پاریزی، محمدابراهیم
نویسنده، شاعر، مورخ و استاد دانشگاه. پس از پایان تحصیلات ابتدایی در زادگاهش تحصیلات خود را در دانشسرای مقدماتی کرمان ادامه داد و بعد از اخذ دیپلم در ۱۳۲۵ به تهران آمد و در دانشگاه تهران در رشتۀ تاریخ به تحصیلات خود ادامه داد. در ۱۳۳۰ فارغ التحصیل شد و برای انجام تعهد دبیری به کرمان بازگشت. در ۱۳۳۷ در آزمون دکتری تاریخ پذیرفته شد و از ۱۳۳۸ استاد دانشگاه تهران است. وی اولین نوشته های خود را در (۱۳۱۸ـ۱۳۱۹) در قالب روزنامه ای به نام باستان و مجله ای به نام نوای پاریز نوشت که خود در پاریز منتشر می کرد و سپس به عنوان نویسنده یا مترجم زبان های عربی و فرانسه مقالات متعددی در روزنامه ها و مجلات به چاپ رساند. اولین کتاب وی پیغمبر دزدان نام دارد که برای اولین بار در ۱۳۲۴ در کرمان چاپ شد و تاکنون بارها تجدید چاپ شده است. برخی دیگر از آثار وی عبارت اند از راهنمای آثار تاریخی کرمان؛ تذکرۀ صوفیۀ کرمان؛ گنجعلی خان؛ از پاریز تا پاریس؛ حماسۀ کویر؛ یادبود من (مجموعۀ شعر)؛ حضورستان؛ گذر زن از گدار تاریخ؛ شمعی در طوفان؛ جامع المقدّمات؛ کاسه کوزۀ تمدن؛ پوست پلنگ. از میان نوشته های او هفت کتاب با عنوان سبعۀ ثمانیه متمایز است که همگی در نام خود عدد هفت را دارند که عبارت اند از خاتون هفت قلعه، آسیای هفت سنگ، زیر این هفت آسمان، نای هفت بند، اژدهای هفت سر، کوچۀ هفت پیچ، و سنگ هفت قلم؛ بعدها کتاب هشتمی با نام هَشتَ الهَفت به این مجموعه اضافه شد.

پیشنهاد کاربران

بپرس