باطل خوار. [ طِ خوا / خا ] ( نف مرکب ) خورنده باطل. محوکننده باطل. چیزی که ناحق را فروبرد. ( آنندراج ) : رایتت آیتی است حق گسترقلمت معجزی است باطل خوار.انوری ( از آنندراج ).
