باطل ستیز

/bAtelsetiz/

لغت نامه دهخدا

باطل ستیز. [ طِ س ِ ] ( نف مرکب ) بر باطل ستیزنده. که نه بر حق ستیزد. آنکه جنگ به ناحق کند. ( آنندراج ) :
ز حق دشمنی چند باطل ستیز
ببین چون کند حق ز باطل گریز.
نظامی ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

آنکه جنگ به ناحق کند

پیشنهاد کاربران

بپرس