باغ جنت

لغت نامه دهخدا

باغ جنت. [ غ ِ ج َن ْ ن َ ] ( اِخ ) نام محلتی در جنوب تهران نزدیک باغ فردوس.

باغ جنت. [ غ ِ ج َن ْ ن َ ] ( اِخ ) باغی بوده است به قزوین که آنرا باغ سعادت آباد نیز خوانده اند : سفیر فیلیپ سوم پادشاه اسپانی در سال 1026هَ. ق. به ایران آمد و در جمادی الثانی سال 1027 هَ. ق. در باغ جنت قزوین بحضور شاه عباس بار یافت. رجوع به زندگانی شاه عباس اول ج 3 ص 276 و 281 شود.

باغ جنت.[ غ ِ ج َن ْ ن َ ] ( اِخ ) باغی است به شیراز از بناهای حاج میرزا ابوالحسن خان مشیرالملک و آنرا حدود سال 1260 هَ. ق. ساخته است. ( از فارسنامه ناصری ص 165 ).

فرهنگ فارسی

باغی به قزوین

دانشنامه آزاد فارسی

باغ جنّت
(نیز مشهور به باغ جنّت گلشن) باغی سلطنتی متعلق به دورۀ صفویه، واقع در قزوین. این باغ دارای خیابان های عریض، درخت های چنار و استخر بود که در وسط استخر آن بنایی چهارگوش بر چهارستون قرار داشت و شاه در آن جا از سفیران خارجی پذیرایی می کرد. در دورۀ قاجار به عبدالعلی میرزا احتشام الملک تعلق داشت. در دورۀ پهلوی، ساختمان شهرداری قزوین در آن احداث شد.

پیشنهاد کاربران

بپرس