باقر آیت الله زاده شیرازی ( ۱ شهریور ۱۳۱۵ - ۲۸ مرداد ۱۳۸۶ ) ، مهندس معمار، مرمت گر، استاد دانشگاه، چهره ماندگار عرصه معماری، حفاظت و مرمت آثار تاریخی ایران[۱] و عضو پیوسته فرهنگستان هنر جمهوری اسلامی ایران بود [۲]. وی بنیانگذار مرمت علمی بناها، محوطه ها و بافت های فرهنگی تاریخی در ایران و از بنیانگذاران سازمان میراث فرهنگی کشور است.
... [مشاهده متن کامل]
محتویات [نهفتن]
۱ زندگی و دوران تحصیلات
۲ مشاغل و فعالیت های اجرایی
۳ فعالیت های کارشناسی بین المللی
۴ فعالیت های آموزشی و پژوهشی
۵ کتاب ها و سایر انتشارات
۶ مقالات
۷ عضویت ها
۸ تدوین و تألیف جزوات درسی
۹ جوائز و تقدیرنامه ها
۱۰ منابع
۱۱ پانویس
۱۲ پیوند به بیرون
زندگی و دوران تحصیلات [ویرایش]
باقر آیت الله زاده شیرازی، فرزند سید محمدحسین شیرازی و از نوادگان میرزای شیرازی، در سال ۱۳۱۵ هجری شمسی، در خانواده ای ایرانی، مذهبی، سنتی و دینی درنجف به دنیا آمد. مادر وی، فرزند سیدمحمدکاظم شیرازی، از مراجع تقلید بود. آیت الله زاده شیرازی تا سن ۴ سالگی در نجف زندگی نمود و سپس در دوران جنگ جهانی دوم با خانواده به تهران آمد. وی تا سال دوم ابتدایی در تهران درس خواند و دوباره با خانواده راهی نجف گردید و در آنجا به توصیه پدر خود در مدرسه طوسی، قرآن و نهج البلاغه را فراگرفت. سپس وارد مدرسه علوی نجف شد و تا سال ششم ابتدایی را در این مدرسه گذرانید. آیت الله زاده شیرازی بعد از کلاس ششم ابتدایی دوباره به ایران مراجعت نمود و به همراه خانواده خود در یکی از محله های قدیمی تهران، در یک بافت فرهنگی و سنتی سکنی گزید.
او در سال ۱۳۳۵ موفق به اخذ دیپلم ریاضی از دبیرستان دارالفنون و در سال ۱۳۴۲ با درجه عالی در رشته کارشناسی ارشد معماری از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران فارغ التحصیل گردید. عنوان پایان نامه کارشناسی ارشد او «طرح پیشنهادی کانون اصلاح و تربیت اطفال بزهکار» بود.
آیت الله زاده شیرازی در سال ۱۳۴۳ برای ادامه تحصیل به ایتالیا رفت و در سال ۱۳۵۰ ( ۱۹۷۱ ) با درجه عالی موفق به اخذ مدرک دکترا در رشته مطالعه و مرمت بناها و بافت های تاریخی از دانشکده معماری دانشگاه رُم گردید. عنوان پایان نامه دکترای وی Progetto di Rianimazione del Bazar di Isfahan il Centro Antico Commerciale a Culturale della Citta ( پروژه احیای بازار اصفهان – مرکز کهن تجاری و فرهنگی شهر ) بود. این رساله دکترا، تحت نظارت و راهنمایی معمار مشهور ایتالیایی د آنجلیز ( De Angelis d'Ossat ) انجام پذیرفت.
مشاغل و فعالیت های اجرایی [ویرایش]
رییس دفتر فنی سازمان ملی حفاظت آثار باستانی ایران در استان اصفهان ۱۳۵۸ - ۱۳۴۶
رییس سازمان ملی حفاظت آثار باستانی ایران و سرپرست اداره کل حفاظت آثار باستانی و بناهای تاریخی ۱۳۶۶ - ۱۳۵۸
معاون اجرایی و قائم مقام سازمان میراث فرهنگی کشور ۱۳۷۹ - ۱۳۶۶
کارشناس و مشاور علمی حفاظت و مرمت بناها و محوطه های تاریخی فرهنگی ۱۳۸۶ - ۱۳۴۵
مطالعه، طراحی و اجرای صدها پروژه مرمت و احیاء بناها و بافت های تاریخی و مجموعه های امروزین در
ایران ۱۳۸۶ - ۱۳۴۲
طراح و مدیر پروژه طرح مطالعه، ساماندهی مرمت و احیای دولت خانه صفوی در شهر اصفهان ۱۳۵۳ - ۱۳۴۹ و ۱۳۷۹ - ۱۳۷۴
همکاری افتخاری در دوران بازنشستگی با سازمان میراث فرهنگی کشور در ارتباط با تهیه طرح مرمت و احیای مجموعه تاریخی فرهنگی عمارت مسعودیه تهران و نظارت افتخاری بر اجرای آن، مرمت ارگ تاریخی بم، مسجد کبود، گنبد جنت سرای اردبیل، دیر گچین، قصر بهرام، عین الرشید و غیره.
عضو هیئت موسس و رییس موسسه فرهنگی ایکوموس ایران ( Iran ICOMOS ) ، وابسته به شورای بین المللی بناها و محوطه ها، وابسته به یونسکو.
از پیشنهاد دهندگان طرح مطالعه، تنظیم و تدوین منشور ملی حفاظت بناها و محوطه ها و همکاری در اجرای طرح، موسسه فرهنگی ایکوموس ایران وابسته به شورای بین المللی بناها و محوطه ها و پژوهشگاه سازمان میراث فرهنگی و گردشگری.
از بنیانگذاران سازمان میراث فرهنگی کشور. تهیه پیش نویس اساسنامه و لایحه قانونی تشکیل سازمان میراث فرهنگی کشور.
از بنیانگذاران مرکز آموزش عالی میراث فرهنگی.
دبیر کنگره تاریخ معماری و شهرسازی ایران، عضو هیئت علمی کنگره، تاسیس دبیرخانه کنگره، برگزاری سه دوره این کنگره ملی در ارگ بم و ویراستاری علمی وکوشش در چاپ پانزده جلد مجموعه مقالات سه کنگره مذکور ۱۳۸۶ - ۱۳۷۴
موسس، مدیر مسئول و عضو هیئت تحریریه فصلنامه اثر وابسته به سازمان میراث فرهنگی کشور. آیت اله زاده شیرازی تا شماره ۴۱، مدیرمسئول این فصلنامه بودند. این مجله در سال ۱۳۷۸ از سوی وزارت فرهنگ و آموزش عالی شایستگی کسب درجه علمی - ترویجی را پیدا نمود و هم اکنون درجه پژوهشی را به دست آورده است. این مجله، فضایی را فراهم آورد که تلاشگران صحنه میراث فرهنگی کشور قادر باشند نتیجه تلاش ها و مطالعات خود را منتشر کنند. طی ۴۱ شماره مجله، حدود ۶ هزار صفحه مطلب در حوزه ادبیات معماری، شهرسازی، باستانشناسی و هنر ایران در این مجله به چاپ رسید. ۱۳۸۶ - ۱۳۵۸
برگزاری نمایشگاه پژوهشی و هنری معرفی شهر تاریخی اصفهان با عنوان اصفهان شهر نور ( Isfahan city of light ) در موزه بریتانیا ۱۹۷۶
دبیر علمی دومین همایش معماری مسجد، دانشگاه هنر.
دبیرعلمی کمیته معماری وشهرسازی، دومین همایش ملی بنیاد ایران شناسی.
دبیرعلمی همایش فرهنگ و هنر اصفهان در سده های یازدهم و دوازدهم هجری قمری - چهره های معماری و شهرسازی، فرهنگستان هنر، آذر ۱۳۸۵.
حضور فعال در مجامع علمی فرهنگی و شوراهای تخصصی در سطح ملی و بین المللی.
فعالیت های کارشناسی بین المللی [ویرایش]
مطالعه و ارائه گزارش علمی در ارتباط با سه شهر اسلامی اندونزی ( منطقه حفاظت شده تاریخی کدوس، دماک و چریبون - سازمان علمی فرهنگی تربیتی آموزشی، یونسکو، ۱۹۷۵.
ارزیابی و . . .
... [مشاهده متن کامل]
محتویات [نهفتن]
۱ زندگی و دوران تحصیلات
۲ مشاغل و فعالیت های اجرایی
۳ فعالیت های کارشناسی بین المللی
۴ فعالیت های آموزشی و پژوهشی
۵ کتاب ها و سایر انتشارات
۶ مقالات
۷ عضویت ها
۸ تدوین و تألیف جزوات درسی
۹ جوائز و تقدیرنامه ها
۱۰ منابع
۱۱ پانویس
۱۲ پیوند به بیرون
زندگی و دوران تحصیلات [ویرایش]
باقر آیت الله زاده شیرازی، فرزند سید محمدحسین شیرازی و از نوادگان میرزای شیرازی، در سال ۱۳۱۵ هجری شمسی، در خانواده ای ایرانی، مذهبی، سنتی و دینی درنجف به دنیا آمد. مادر وی، فرزند سیدمحمدکاظم شیرازی، از مراجع تقلید بود. آیت الله زاده شیرازی تا سن ۴ سالگی در نجف زندگی نمود و سپس در دوران جنگ جهانی دوم با خانواده به تهران آمد. وی تا سال دوم ابتدایی در تهران درس خواند و دوباره با خانواده راهی نجف گردید و در آنجا به توصیه پدر خود در مدرسه طوسی، قرآن و نهج البلاغه را فراگرفت. سپس وارد مدرسه علوی نجف شد و تا سال ششم ابتدایی را در این مدرسه گذرانید. آیت الله زاده شیرازی بعد از کلاس ششم ابتدایی دوباره به ایران مراجعت نمود و به همراه خانواده خود در یکی از محله های قدیمی تهران، در یک بافت فرهنگی و سنتی سکنی گزید.
او در سال ۱۳۳۵ موفق به اخذ دیپلم ریاضی از دبیرستان دارالفنون و در سال ۱۳۴۲ با درجه عالی در رشته کارشناسی ارشد معماری از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران فارغ التحصیل گردید. عنوان پایان نامه کارشناسی ارشد او «طرح پیشنهادی کانون اصلاح و تربیت اطفال بزهکار» بود.
آیت الله زاده شیرازی در سال ۱۳۴۳ برای ادامه تحصیل به ایتالیا رفت و در سال ۱۳۵۰ ( ۱۹۷۱ ) با درجه عالی موفق به اخذ مدرک دکترا در رشته مطالعه و مرمت بناها و بافت های تاریخی از دانشکده معماری دانشگاه رُم گردید. عنوان پایان نامه دکترای وی Progetto di Rianimazione del Bazar di Isfahan il Centro Antico Commerciale a Culturale della Citta ( پروژه احیای بازار اصفهان – مرکز کهن تجاری و فرهنگی شهر ) بود. این رساله دکترا، تحت نظارت و راهنمایی معمار مشهور ایتالیایی د آنجلیز ( De Angelis d'Ossat ) انجام پذیرفت.
مشاغل و فعالیت های اجرایی [ویرایش]
رییس دفتر فنی سازمان ملی حفاظت آثار باستانی ایران در استان اصفهان ۱۳۵۸ - ۱۳۴۶
رییس سازمان ملی حفاظت آثار باستانی ایران و سرپرست اداره کل حفاظت آثار باستانی و بناهای تاریخی ۱۳۶۶ - ۱۳۵۸
معاون اجرایی و قائم مقام سازمان میراث فرهنگی کشور ۱۳۷۹ - ۱۳۶۶
کارشناس و مشاور علمی حفاظت و مرمت بناها و محوطه های تاریخی فرهنگی ۱۳۸۶ - ۱۳۴۵
مطالعه، طراحی و اجرای صدها پروژه مرمت و احیاء بناها و بافت های تاریخی و مجموعه های امروزین در
ایران ۱۳۸۶ - ۱۳۴۲
طراح و مدیر پروژه طرح مطالعه، ساماندهی مرمت و احیای دولت خانه صفوی در شهر اصفهان ۱۳۵۳ - ۱۳۴۹ و ۱۳۷۹ - ۱۳۷۴
همکاری افتخاری در دوران بازنشستگی با سازمان میراث فرهنگی کشور در ارتباط با تهیه طرح مرمت و احیای مجموعه تاریخی فرهنگی عمارت مسعودیه تهران و نظارت افتخاری بر اجرای آن، مرمت ارگ تاریخی بم، مسجد کبود، گنبد جنت سرای اردبیل، دیر گچین، قصر بهرام، عین الرشید و غیره.
عضو هیئت موسس و رییس موسسه فرهنگی ایکوموس ایران ( Iran ICOMOS ) ، وابسته به شورای بین المللی بناها و محوطه ها، وابسته به یونسکو.
از پیشنهاد دهندگان طرح مطالعه، تنظیم و تدوین منشور ملی حفاظت بناها و محوطه ها و همکاری در اجرای طرح، موسسه فرهنگی ایکوموس ایران وابسته به شورای بین المللی بناها و محوطه ها و پژوهشگاه سازمان میراث فرهنگی و گردشگری.
از بنیانگذاران سازمان میراث فرهنگی کشور. تهیه پیش نویس اساسنامه و لایحه قانونی تشکیل سازمان میراث فرهنگی کشور.
از بنیانگذاران مرکز آموزش عالی میراث فرهنگی.
دبیر کنگره تاریخ معماری و شهرسازی ایران، عضو هیئت علمی کنگره، تاسیس دبیرخانه کنگره، برگزاری سه دوره این کنگره ملی در ارگ بم و ویراستاری علمی وکوشش در چاپ پانزده جلد مجموعه مقالات سه کنگره مذکور ۱۳۸۶ - ۱۳۷۴
موسس، مدیر مسئول و عضو هیئت تحریریه فصلنامه اثر وابسته به سازمان میراث فرهنگی کشور. آیت اله زاده شیرازی تا شماره ۴۱، مدیرمسئول این فصلنامه بودند. این مجله در سال ۱۳۷۸ از سوی وزارت فرهنگ و آموزش عالی شایستگی کسب درجه علمی - ترویجی را پیدا نمود و هم اکنون درجه پژوهشی را به دست آورده است. این مجله، فضایی را فراهم آورد که تلاشگران صحنه میراث فرهنگی کشور قادر باشند نتیجه تلاش ها و مطالعات خود را منتشر کنند. طی ۴۱ شماره مجله، حدود ۶ هزار صفحه مطلب در حوزه ادبیات معماری، شهرسازی، باستانشناسی و هنر ایران در این مجله به چاپ رسید. ۱۳۸۶ - ۱۳۵۸
برگزاری نمایشگاه پژوهشی و هنری معرفی شهر تاریخی اصفهان با عنوان اصفهان شهر نور ( Isfahan city of light ) در موزه بریتانیا ۱۹۷۶
دبیر علمی دومین همایش معماری مسجد، دانشگاه هنر.
دبیرعلمی کمیته معماری وشهرسازی، دومین همایش ملی بنیاد ایران شناسی.
دبیرعلمی همایش فرهنگ و هنر اصفهان در سده های یازدهم و دوازدهم هجری قمری - چهره های معماری و شهرسازی، فرهنگستان هنر، آذر ۱۳۸۵.
حضور فعال در مجامع علمی فرهنگی و شوراهای تخصصی در سطح ملی و بین المللی.
فعالیت های کارشناسی بین المللی [ویرایش]
مطالعه و ارائه گزارش علمی در ارتباط با سه شهر اسلامی اندونزی ( منطقه حفاظت شده تاریخی کدوس، دماک و چریبون - سازمان علمی فرهنگی تربیتی آموزشی، یونسکو، ۱۹۷۵.
ارزیابی و . . .