باقی خوار

لغت نامه دهخدا

باقی خوار. [ خوا / خا ] ( نف مرکب ) پس مانده خور. خورنده بازمانده :
قطب شیر وصید کردن کار او
باقیان این خلق باقی خوار او.
مولوی.
زانکه باقی خوار شیر ایشان بدند
شیر چون رنجور شد تنگ آمدند.
مولوی.

فرهنگ فارسی

مانده خوار خورنده مانده

پیشنهاد کاربران

بپرس