بانک بازرگانی یک نهاد مالی هست که سرمایه شرکت ها را در قالب سهیم شدن در مالکیت شرکت به جای پرداخت وام تأمین می کند. یک بانک بازرگانی همچنین مشاوره در مورد مسائل شرکتهایی که در آن ها سرمایه گذاری می کنند را تأمین می کنند. در انگلیس واژه تاریخی بانک بازرگانی به بانک سرمایه گذاری برمی گردد. امروزه با توجه به شرکت بیمه سپرده فدرال ( FDIC ) ، کلمه بانکداری بازرگانی به طور کلی این طور تعریف می شود: مذاکره دربارهٔ سرمایه گذاری در قسمت صاحبان سهام که به طور خصوصی توسط شرکت های مالی در اوراق بهادار غیر ثبت شده نگهداری می شوند که یا عمومی یا خصوصی اند. هردو بانک های بازرگانی و سرمایه گذاری ممکن هست که در فعالیت های بانکی بازرگانی درگیر شوند. به طور تاریخی هدف اصلی بانک های بازرگانی این بود که امکانات یا خدمات و تجارت کالاها را تأمین مالی کنند، از این رو بازرگانی نامیده شدند. امروزه بانک های کمتری فعالیت های خود را محدود به این حوزه کوچک می کنند.
بانک های بازرگانی به طور واقعی بانکهایی مدرن و اصیل هستند که توسط بازرگانان ایتالیایی میان سالی پایه گذاری شدند و به همین صورت بازرگانان و بانکداران ناحیه لمباردی در شمال ایتالیا زیاد می شدند، آن ها آثار باستانی را از آسیای میانه و خاوردور از طریق جاده ابریشم می آوردند. در اصل برای تأمین مالی سفرهای طولانی بازرگانی خود برنامه داشتند. این روش ها برای تأمین مالی خدمات و تجارت غلات به کار گرفته می شد. در فرانسه در طی قرون هفده و هجدهم، یک بانکدار بانک بازرگانی فقط یک بازرگان نبود بلکه شرایطی از یک کارآفرین برتر را نیز دریافت می کرد. بانک های بازرگانی در انگلیس در اوایل قرن نوزده شروع به پیدایش کردند که Barings Bank قدیمی ترین آنها است. یهودیان نتوانستند زمین هایشان را در بخش هایی از ایتالیا نگهداری کنند، بنابراین آن ها به یک قسمت بزرگی از ناحیه لمباردی در ایتالیا کوچ کردندو در کنار بازرگانان محلی، جایگاه خود را در تجارت محصولات کشاورزی به دست آوردند. آن ها یک مزیت بزرگی نسبت به بازرگانان محلی داشتند. مسیحیان به طور قاطع از رباخواری ( که به معنی قرض دادن با بهره بود ) منع شده بودند. ( اسلام هم دستوری مشابه برای رباخواری دارد ) از سوی دیگر یهودیان تازه از راه رسیده می توانستند به کشاورزان در مقابل محصولشان در مزرعه پول قرض دهند، که یک وام با ریسک بالا در نظر گرفته می شد که توسط کلیسا رتبه رباخواری را می گرفت. اما یهودیان هدف دستور کلیسا نبودند. به این طریق آن ها می توانستند از حق فروش محصولات کشاورزی در مقابل برداشت احتمالی محافظت کنند. آن ها سپس شروع به پیش پرداخت در مقابل تحویل محصولات کشاورزی که با کشتی به نقاط دور منتقل می شدند را در آینده کردند. در هر دو حالت آن ها سودشان را از تخفیف حال در مقابل قیمت آینده عملی کردند. این تجارت دوسویه زمان بر بود و خیلی زود دسته ای از بازرگانان برخاستند که محصولات کشاورزی قرضی را به جای خود محصول معامله می کردند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبانک های بازرگانی به طور واقعی بانکهایی مدرن و اصیل هستند که توسط بازرگانان ایتالیایی میان سالی پایه گذاری شدند و به همین صورت بازرگانان و بانکداران ناحیه لمباردی در شمال ایتالیا زیاد می شدند، آن ها آثار باستانی را از آسیای میانه و خاوردور از طریق جاده ابریشم می آوردند. در اصل برای تأمین مالی سفرهای طولانی بازرگانی خود برنامه داشتند. این روش ها برای تأمین مالی خدمات و تجارت غلات به کار گرفته می شد. در فرانسه در طی قرون هفده و هجدهم، یک بانکدار بانک بازرگانی فقط یک بازرگان نبود بلکه شرایطی از یک کارآفرین برتر را نیز دریافت می کرد. بانک های بازرگانی در انگلیس در اوایل قرن نوزده شروع به پیدایش کردند که Barings Bank قدیمی ترین آنها است. یهودیان نتوانستند زمین هایشان را در بخش هایی از ایتالیا نگهداری کنند، بنابراین آن ها به یک قسمت بزرگی از ناحیه لمباردی در ایتالیا کوچ کردندو در کنار بازرگانان محلی، جایگاه خود را در تجارت محصولات کشاورزی به دست آوردند. آن ها یک مزیت بزرگی نسبت به بازرگانان محلی داشتند. مسیحیان به طور قاطع از رباخواری ( که به معنی قرض دادن با بهره بود ) منع شده بودند. ( اسلام هم دستوری مشابه برای رباخواری دارد ) از سوی دیگر یهودیان تازه از راه رسیده می توانستند به کشاورزان در مقابل محصولشان در مزرعه پول قرض دهند، که یک وام با ریسک بالا در نظر گرفته می شد که توسط کلیسا رتبه رباخواری را می گرفت. اما یهودیان هدف دستور کلیسا نبودند. به این طریق آن ها می توانستند از حق فروش محصولات کشاورزی در مقابل برداشت احتمالی محافظت کنند. آن ها سپس شروع به پیش پرداخت در مقابل تحویل محصولات کشاورزی که با کشتی به نقاط دور منتقل می شدند را در آینده کردند. در هر دو حالت آن ها سودشان را از تخفیف حال در مقابل قیمت آینده عملی کردند. این تجارت دوسویه زمان بر بود و خیلی زود دسته ای از بازرگانان برخاستند که محصولات کشاورزی قرضی را به جای خود محصول معامله می کردند.
wiki: بانک بازرگانی