بانک ملی ایران
فرهنگ فارسی
دانشنامه آزاد فارسی
بانک ملّی ایران
بانک ملّی ایران
بانک ملّی ایران
بانک ملّی ایران
بانک ملّی ایران
بانک ملّی ایران
نخستین بانک ایرانی ناشر اسکناس. فکر تأسیس یک بانک ملی از اواسط سلطنت ناصرالدین شاه قاجار و در صدر مشروطیت در ایران مطرح بود، اما لایحۀ تأسیس آن در ۱۳۰۶ش به تصویب مجلس شورای ملی رسید و بانک زیر نظر کارشناسان آلمانی آغاز به کار کرد. از سال ۱۳۱۱ش، به چاپ و انتشار اسکناس، که پیش از آن بانک شاهنشاهی امتیاز آن را داشت، پرداخت. یک سال بعد، ادارۀ بانک به ایرانیان واگذار شد و بانک فلاحتی (بانک کشاورزی کنونی) که جزئی از تشکیلات آن به شمار می آمد، استقلال یافت. در ۱۳۱۵ش، ساختمان جدید بانک ملی (شعبۀ مرکزی کنونی) در خیابان فردوسی در محل دو عمارت تاریخی باغ ایلخانی و باغ سردار اسعد بختیاری بنا شد. یک سال بعد، بانک دارای بهداری و باشگاه بود و در ۱۳۱۸ش، مؤسسۀ رهنی دولتی که از سال ۱۳۱۰ش زیر نظر آن فعالیت داشت، با نام بانک کارگشایی استقلال یافت. در ۱۳۱۹ش، چاپخانۀ بانک ملی افتتاح شد. وظایف اساسی بانک ملی ایران، اجرای عملیات بانکی خزانۀ دولت و نگهداری حساب های وزارتخانه ها و مؤسسات دولتی، نشر اسکناس و افتتاح حساب های سپردۀ ثابت و جاری و انجام عملیات تجارتی بود. بانک ملی در اجرای طرح های اقتصادی و صنعتی شرکت داشت که مهم ترین آن ها مشارکت در تأسیس راه آهن سراسری ایران بود. از دهۀ ۱۳۲۰ش، به سرمایه گذاری عمومی و خصوصی در زمینه های گوناگون پرداخت و در ۱۳۲۷ش، اولین نمایندگی های خارجی آن در لندن و نیویورک دایر شد. با افزایش بانک های خصوصی از دهۀ ۱۳۳۰ش، نظارت بر آن ها نیز بر عهدۀ بانک ملی قرار گرفت. در اواخر دهۀ ۱۳۳۰ش، گسترش و پیچیدگی نظام پولی و بانکی کشور، و دوگانگی عملکرد بانک ملی به عنوان خزانه داری دولت به همراه اجرای عملیات بانکی تجارتی، موجب تصویب قانون پولی و بانکی کشور و انشعاب بانک مرکزی ایران از بانک ملی شد. مهم ترین بخش بانک ملی ایران، صندوق پس انداز ملی بوده است که از ابتدای تأسیس در ۱۳۱۸ش، با تشویق مردم به پس انداز، نقش مؤثری در توسعۀ اقتصادی کشور ایفا کرده است. در محوطۀ عقبی ساختمان مرکزی بانک ملی ایران در خیابان فردوسی، یک پارک بزرگ سرسبز با باغچه های زیبا و نیمکت هایی برای استراحت و چندین ساختمان وجود دارد، از جمله عمارت تاریخی سردار اسعد بختیاری که نخست باشگاه بانک و سپس کتابخانۀ بانک بوده است و امروز موزۀ بانک در آن جا دایر شده است، باشگاه کارمندان بانک، ادارۀ رفاه کارمندان، بیمارستان بانک، دانشکدۀ پرستاری بانک، ساختمان منبع آب (برجی استوانه ای شکل و کاشی کاری شده) و ساختمان شمارۀ یازده بانک با سردر گچبری شدۀ زیبا، که احتمالاً همه یا بیشتر آن ها به دورۀ رضاشاه تعلق دارند.
بانک ملّی ایران
بانک ملّی ایران
بانک ملّی ایران
بانک ملّی ایران
بانک ملّی ایران
نخستین بانک ایرانی ناشر اسکناس. فکر تأسیس یک بانک ملی از اواسط سلطنت ناصرالدین شاه قاجار و در صدر مشروطیت در ایران مطرح بود، اما لایحۀ تأسیس آن در ۱۳۰۶ش به تصویب مجلس شورای ملی رسید و بانک زیر نظر کارشناسان آلمانی آغاز به کار کرد. از سال ۱۳۱۱ش، به چاپ و انتشار اسکناس، که پیش از آن بانک شاهنشاهی امتیاز آن را داشت، پرداخت. یک سال بعد، ادارۀ بانک به ایرانیان واگذار شد و بانک فلاحتی (بانک کشاورزی کنونی) که جزئی از تشکیلات آن به شمار می آمد، استقلال یافت. در ۱۳۱۵ش، ساختمان جدید بانک ملی (شعبۀ مرکزی کنونی) در خیابان فردوسی در محل دو عمارت تاریخی باغ ایلخانی و باغ سردار اسعد بختیاری بنا شد. یک سال بعد، بانک دارای بهداری و باشگاه بود و در ۱۳۱۸ش، مؤسسۀ رهنی دولتی که از سال ۱۳۱۰ش زیر نظر آن فعالیت داشت، با نام بانک کارگشایی استقلال یافت. در ۱۳۱۹ش، چاپخانۀ بانک ملی افتتاح شد. وظایف اساسی بانک ملی ایران، اجرای عملیات بانکی خزانۀ دولت و نگهداری حساب های وزارتخانه ها و مؤسسات دولتی، نشر اسکناس و افتتاح حساب های سپردۀ ثابت و جاری و انجام عملیات تجارتی بود. بانک ملی در اجرای طرح های اقتصادی و صنعتی شرکت داشت که مهم ترین آن ها مشارکت در تأسیس راه آهن سراسری ایران بود. از دهۀ ۱۳۲۰ش، به سرمایه گذاری عمومی و خصوصی در زمینه های گوناگون پرداخت و در ۱۳۲۷ش، اولین نمایندگی های خارجی آن در لندن و نیویورک دایر شد. با افزایش بانک های خصوصی از دهۀ ۱۳۳۰ش، نظارت بر آن ها نیز بر عهدۀ بانک ملی قرار گرفت. در اواخر دهۀ ۱۳۳۰ش، گسترش و پیچیدگی نظام پولی و بانکی کشور، و دوگانگی عملکرد بانک ملی به عنوان خزانه داری دولت به همراه اجرای عملیات بانکی تجارتی، موجب تصویب قانون پولی و بانکی کشور و انشعاب بانک مرکزی ایران از بانک ملی شد. مهم ترین بخش بانک ملی ایران، صندوق پس انداز ملی بوده است که از ابتدای تأسیس در ۱۳۱۸ش، با تشویق مردم به پس انداز، نقش مؤثری در توسعۀ اقتصادی کشور ایفا کرده است. در محوطۀ عقبی ساختمان مرکزی بانک ملی ایران در خیابان فردوسی، یک پارک بزرگ سرسبز با باغچه های زیبا و نیمکت هایی برای استراحت و چندین ساختمان وجود دارد، از جمله عمارت تاریخی سردار اسعد بختیاری که نخست باشگاه بانک و سپس کتابخانۀ بانک بوده است و امروز موزۀ بانک در آن جا دایر شده است، باشگاه کارمندان بانک، ادارۀ رفاه کارمندان، بیمارستان بانک، دانشکدۀ پرستاری بانک، ساختمان منبع آب (برجی استوانه ای شکل و کاشی کاری شده) و ساختمان شمارۀ یازده بانک با سردر گچبری شدۀ زیبا، که احتمالاً همه یا بیشتر آن ها به دورۀ رضاشاه تعلق دارند.
wikijoo: بانک_ملی_ایران
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید