بانک پس انداز مشترک

بانک پس انداز مشترک، یک نهاد مالی بدون سهام سرمایه ای است که متعلق به اعضای آن که در یک صندوق مشترک عضو می شوند، می باشد و از دولت مرکزی یا منطقه ای امتیاز می گیرد. از این صندوق مطالبات، وام ها و غیره پرداخت می شود. سود و عواید، پس از کسورات، بین اعضا به اشتراک گذاشته می شود. این نهاد به هدف فراهم ساختن محلی امن برای تک تک اعضا جهت پس انداز کردن و سرمایه گذاری آن پس اندازها در وام های مسکن، وام ها، سهام، اوراق قرضه و دیگر اوراق بهادار و سهیم شدن در هرگونه سود یا زیان حاصل از آن، می باشد. اعضا مالک کسب و کار هستند.
نهادی که اغلب به عنوان اولین بانک پس انداز مدرن شناخته می شد، «جامعه پس انداز و دوستانه» بود که توسط Reverend Henry Duncan در سال ۱۸۱۰ در Ruthwell اسکاتلند تشکیل شد. Rev. Duncan این بانک کوچک را به منظور تشویق جماعت طبقه کارگر به پرورش صرفه جویی تأسیس کرد. ایده های Friedrich Wilhelm Raiffeisen که منجر به ( تشکیل ) اتحادیه های اعتباری روستایی و بانک های تعاونی شد، پیشگامی دیگر در بانک های پس انداز مدرن بود. سازمان های داوطلبانه اروپایی و «جوامع دوستانه» این میل را در دولتشان به وجود آوردند که به شریکان آمریکایی بپیوندند.
اولین بانک های پس انداز، که برای تعالی طبقات فقیر و کارگر طراحی شده بود، تجسم تلاشهای بشردوستانه بود. بانک ها توسط افراد بشردوست وخیّر آغاز به کار کردند. این افراد سمتهای امانت دار، مدیر و رئیس بانک پس انداز را به عنوان فرصتی برای تعلیم محاسن صرفه جویی و به خود متکی بودن به طبقه کارگر، با اعطاء امنیت پس انداز پولشان، به عهده گرفتند. اولین بانک پس انداز مشترک آمریکایی ثبت شده، Provident Institution for Savings در بوستون بود. امتیاز ۱۸۱۶ آن اولین قانون گذاری دولت در جهان برای حفاظت از بانک های پس انداز بود.
از دهه ۱۹۷۰، وقتی صنعت، مقررات زدایی شد، هزاران بانک پس انداز مشترک با جمع آوری بیش از ۴۰ بیلیون دلار به شرکت های مالکیت سهام تبدیل شدند. دز سال ۲۰۱۰، تنها ۶۰۰ ( تا از آنها ) باقی ماندند. این تغییر و تبدیلات اغلب به پاداشهای مالی زیادی برای مدیران ( سطح ) بالای بانک منتهی می شد. بانک های پس انداز مشترک در حال حاضر Eastern Bank، Dollar Bank، Ridgewood Savings Bank، Middlesex Savings Bank و Liberty Bank را شامل می شود.
تعداد زیادی جوامع ساختمان در استرالیا در دهه ۱۹۸۰ شروع به تبدیل شدن به بانک کردند، اما آن ها می بایست هنگام انجام این کار خصوصی سازی می شدند. اینها Advance Bank ( در گذشته NSW Building Society ) ، St. George، Suncorp، Metway Bank، Challenge Bank، Bank of Melbourne و Bendigo Bank را شامل می شدند. تغییر در قانون گذاری بدین معنی بود که جوامع ساختمان و اتحادیه های اعتباری دیگر نیاز به خصوصی سازی برای تبدیل به بانک شدن نداشتند، و تعداد زیادی ( از آنها ) از جمله Heritage Bank از سال ۲۰۱۱ تبدیل ( به بانک ) شده اند، در حالیکه وضعیت و ساختار خود را به عنوان سازمان های مشترک حفظ کرده اند.