بایرون

لغت نامه دهخدا

بایرون. [ رُ ] ( اِخ ) لرد بایرون شاعر انگلیسی از خانواده استوارت بود. در سال 1788 م. بدنیا آمد.دوره تحصیلاتش در دارالفنون کمبریج به پایان رسید ونخستین اشعارش به عنوان «ساعات بیکاری » در سال 1808انتشار یافت. چون اشعار او در این زمان غالباً سست و نارسا بود مورد انتقاد یکی از مجلات انگلیسی واقع شد. شاعر جوان بدین سبب آزرده خاطر گشت و منظومه ای بعنوان «هجو شاعران انگلیسی و منتقدان اسکاتلندی » انتشار داد. و از این راه شهرتی حاصل کرد. سپس در سال 1809 به عزم ایران و هندوستان راه سفر پیش گرفت و کشورهای پرتغال و اسپانی و یونان و عثمانی را سیاحت کرد، اما چون به قسطنطنیه رسید از سفر ایران و هند چشم پوشید. بایرون در 1812 م. به انگلستان بازگشت ، در سال 1816 باز ناگزیر به مهاجرت شد و به کشورهای اروپا سفر کرد. در 1823 به یونان رفت و به یاری انقلابگران آن سرزمین با ترکان عثمانی به جنگ پرداخت و در محاصره ٔشهر «می سولونقی » درگذشت.از آثار او منظومه دون ژوان و درام مانفرد معروفست. ( از تاریخ قرن نوزدهم و معاصر نصراﷲ فلسفی ص 89 ).

فرهنگ فارسی

جرج گوردن ( لرد ) شاعر معروف انگلیسی ( و . لندن ۱۷۸۸ - ف. ۱۸۲۴ م ) . وی مصنف [ چایلد هارلد ) دون جوان و غیره است . آثار وی مانند سجایای خود او سر کش شدید و سخت انتقاد آمیز است . وی برای شرکت در مبارزه استقلال طلبانه یونانیان ضد عثمانی به یونان رفت و در آن مبارزه کشته شد .

پیشنهاد کاربران

بپرس