بث شبع

لغت نامه دهخدا

بث شبع. [ ] ( اِخ ) ( دختر قسم ) و او دختر الیعام بن اخیطوفل و زوجه یکی از صاحب منصبان عبرانی بود بنام اوریا ( عوریا ). روزی داود ملک بر بام خانه خود برآمده بث شبع را دید که شستشو می نماید و در دل خود او را بسیار دوست داشت. چنان شعله عشق او در کانون سینه اش ملتهب شد که میل هم خوابی با او نمود، پس از آنکه حیله ای انگیخت که زوج او را در لشکرگاه به قتل رسانیدند او را بخانه خود آورد و حرم خود گردانید و پسرش سلیمان را که ولیعهد خود کرد از بث شبع بود. ( از قاموس کتاب مقدس ).

فرهنگ فارسی

دختر الیعام بن اخیطوفل و زوجه یکی از صاحب منصبان عبرانی بوده است

پیشنهاد کاربران

بپرس