بخت و اتفاق. [ ب َ ت ُ اِت ْ ت ِ ] ( ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) شانسی. اتفاقی. || منفعت کثیر حاصل شدن بکسی بلاوجه و بی سعی و تلاش چنانچه مال یافتن کسی در زمین یا در اثنای چاه کندیدن ، و فرق در میان بخت و اتفاق آنکه بخت خاص است و اتفاق عام ، اگر یافتن منفعت کثیر است بخت گویند و اگر یافتن چیز بی مقدار است چنانچه پاره شیشه یا پاره ظرف چینی در بن چاه نوکندیده یافتن یا پیش آمدن مکروهی که در آنجا وجودش متصور نباشد اتفاق گویند. ( آنندراج ) ( غیاث اللغات ).
