بخت کور

لغت نامه دهخدا

بخت کور. [ ب َ ] ( ص مرکب ) کوربخت. که بخت خوب ندارد. شوم بخت. بداختر. بدبخت. زن که شوی خوب نداشته باشد. ( از یادداشت های لغتنامه ).
- بخت کور شدن ؛ کوربخت شدن. بدبخت گشتن. شوم بخت شدن :
نه هر کز پی شیر شد خورد گور
بسا کس که از شیر شد بخت کور.
اسدی.

فرهنگ فارسی

کور بخت که بخت خوب ندارد .

دانشنامه عمومی

بخت کور ( به لهستانی: Przypadek ) فیلمی لهستانی به کارگردانی کریشتوف کیشلوفسکی است. این فیلم در اصل در سال ۱۹۸۱ فیلمبرداری شد اما تا چند سال از سوی مقامات دولتی لهستان حق انتشار نداشت و بعد از آن در تاریخ ۱۰ ژانویه ۱۹۸۷ در این کشور انتشار یافت.
بخت کور در مورد زندگی یک دانشجوی پزشکی به نام ویتک در لهستان مدرن است. او در کودکی از دوستانش جدا شده و به خواست پدرش در حال تحصیل رشته پزشکی است. پدر در هنگام مرگ، آزادی را به او هدیه می دهد. او به ایستگاه قطار می رود تا به ورشو برود. این سکانسی است که به عنوان پیش فرض داستان سه بار تکرار می شود و هر بار احتمالی را برای زندگی ویتک پس از تلاش برای رسیدن به قطار به نمایش می گذارد. در داستان اول ویتک به قطار می رسد و با یک کمونیست وفادار آشنا می شود و تبدیل به یک عضو فعال کمونیست می شود که شور پاک سیاسی اش باعث خیانتش به دوستانش می شود. در داستان دوم هنگامی که می خواهد به قطار برسد توسط پلیس دستگیر می شود و با فردی مخالف حکومت آشنا می شود و به عضویت گروه مخالفان دولت در می آید. و در داستان آخر او در ایستگاه، همکلاسش را می بیند. عاشق او می شود، ازدواج می کند و یک زندگی آرام را برمی گزیند که هیچ کاری به سیاست ندارد. در واقع کیشلوفسکی با ظرافت تمام طرح های ذهنیش را در خدمت هر چه بهتر نظریاتش و نمایش خط باریک بین هریک از این سرگذشت ها به کار می گیرد و در قالبی ساده سه احتمال را برای آینده سیاسی لهستان و عواقب آن پیش بینی می کند. البته بخت کور قادر به پیش بینی یک احتمال یا داستان چهارم نبود و آن ساقط شدن حزب کمونیست در لهستان بود. نتیجه داستان آخر یک دنیای پراز عشق و البته زندگی به مفهوم زندگی ست. ویتک قطار را از دست می دهد و در عوض با دختر جذابی آشنا می شود و از همه تراژیک تر هم همین داستان است؛ چرا که در پایان او به یک مأموریت می رود اما در فضای سیاسی آن دوران لهستان و فرانسه و به نوعی جهان، خشونت و نفرت حاکم است. در دوره سوم زندگی اش، اما او به عشق توجه دارد. به بیماران کمک می کند، دغدغه ی زندگی دارد و به قول کیشلوفسکی «زندگی اش همه چیز اوست». او خطاهایی نیز دارد اما در پایان می بینیم که شاید می توانست جاهایی تصمیمات دیگری بگیرد همچون صحنه ایستگاه قطار که با استادش صحبت می کند و او می گوید شاید درست این می بود که امضا می کرد. در نهایت، صحنه پایانی است که به ما می گوید سرانجام همه ما مرگ است اما اینکه ما این دوره کوتاه زیستن را چگونه به سمت مرگ می رویم مهم است. مهم این است که چگونه زندگی کرده ایم؟
عکس بخت کور
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس