بخشداری

/baxSdAri/

لغت نامه دهخدا

بخشداری. [ ب َ ] ( حامص مرکب ) عمل و شغل بخشدار. || ( اِ مرکب ) جایی که بخشدار در آن امور بخش را اداره می کند.

۱ - عمل و شغل بخشدار. ۲ - ( اسم ) محلی که بخشدار در آن امور حوز. خود را اداره کند .

( ~. ) ۱ - (حامص . ) عمل و شغل بخشدار. ۲ - ( اِ. ) محلی که بخشدار در آن حوزة خود را اداره کند.

۱. شغل و عمل بخشدار.
۲. (اسم ) اداره ای که بخشدار در آنجا به کارهای مربوط به بخش رسیدگی می کند.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید