بدخویی


مترادف بدخویی: اخم، تندخویی، زعارت، کج خلقی، بداخلاقی، بدخلقی، ترشرویی، عصبانیت

متضاد بدخویی: خوشخویی، خوشرویی

معنی انگلیسی:
ill nature, ill humour

لغت نامه دهخدا

بدخویی. [ ب َ ] ( حامص مرکب ) بدخوئی. بدخلقی. بدخیمی. زشت خویی. تندخویی. مقابل خوش خویی ، نیک خویی. ( فرهنگ فارسی معین ). رذالت و سؤخلق. ( ناظم الاطباء ). جَحرَمَة. دَغَر. دَغمَرَة. شِنغیرَة. شِیاص. عَرارَة. عُرام. عَربَدَة. عَسَر. عَکض. عَیدَه. عَیدَهَة. عَیدَهیَّة. مَعق. وَعقَة. ( منتهی الارب ). فظاظت. زعارت. عربده. شراست. شَرسَفَته. شکاست. ( یادداشت مؤلف ) :
به بی چیزی و بدخویی تازد او
ندارد خرد گردن افرازد او.
فردوسی.
همه جادویی دانی و بدخویی
به ایران گنه کارتر کس تویی.
فردوسی.
بگیتی بر این سان که اکنون تویی
نباید که دارد سرش بدخویی.
فردوسی.
برو گفت گر زآنکه رستم تویی
بکشتی مرا خیره بر بدخویی.
فردوسی.
و غرض در این نه خدمت بود بلکه خواست بنام استاد بونصر چیزی نویسد و از بدخویی و زعارت وی دانست نپذیرد. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 608 ). و از بدخویی اوبود کی من از صحبت او ملاذ جستم. ( فارسنامه ابن البلخی ص 76 ). بهرام یکچندی ببود و بدخویی و بدسیرتی از آن پدر دید دلش از آن بگرفت. ( فارسنامه ابن البلخی ص 75 ). چندانک در یزدجرد جدش درشتی و بدخویی بود... ( فارسنامه ابن البلخی ص 82 ). اپرویز از آنجایی که ستیزگاری و بدخویی او را بود نبشت کی... ( فارسنامه ابن البلخی ص 105 ).
می کند از بدخویی آنچه نکردی کسی
گرچه بدی می کند چشم بدش دورباد.
خاقانی.
کز سر کین وری و بدخویی
در حق من دعای بد گویی.
نظامی.
عشاق به درگهت اسیرند بیا
بدخویی تو بر تو نگیرند بیا.
سعدی ( رباعیات ).
دختر بدخویی و ستیزه رویی آغاز نهاد. ( گلستان ).
- بدخویی کردن ؛ بد اخلاقی کردن. تندخویی کردن : و سبب قتل اپرویز آن بود کی پیوسته بدخویی کردی. ( فارسنامه ابن البلخی ص 107 ).
اگر بینی که بدخویی کند یار
تو خوی نیک خویش از دست مگذار.
سعدی ( صاحبیه ).
و رجوع به بدخوی شود.

فرهنگ فارسی

بد خلقی بد خیمی زشت خویی تند خویی مقابل خوش خویی نیک خویی.

فرهنگ عمید

زشت خویی، تندخویی، بدخلقی.

پیشنهاد کاربران

بپرس