بِرت گ. فراگنر ( به آلمانی: Bert G. Fragner ) ( زادهٔ ۲۷ نوامبر ۱۹۴۱ – درگذشتهٔ ۱۶ دسامبر ۲۰۲۱ ) استاد ایران شناسی و آسیای مرکزی اهل اتریش در دانشگاه آزاد برلین و بامبرگ و پایه گذار مؤسسهٔ مطالعات ایرانیِ فرهنگستان علوم اتریش و تا ۲۰۱۰ مدیر آن بود. او از نویسندگان دانشنامهٔ ایرانیکا در زمینهٔ تاریخ اقتصاد بود.
... [مشاهده متن کامل]
برت فراگنر ایرانشناس اتریشی، متولد ۱۹۴۱میلادی در وین است. برت فراگنر تحصیلات دانشگاهی خود را در سال ۱۹۶۰ در رشته های شرق شناسی، ترک شناسی، عرب شناسی و ایران شناسی، و نیز قوم شناسی و اسلام شناسی در دانشگاه وین آغاز کرد. در اواسط دهه ۱۹۶۰ به مدت یک سال به تهران رفت و نزد ایرج افشار، شیرین بیانی، جعفر محجوب، ذبیح الله صفا، شهیدی و منوچهر ستوده آموزش دید. او از سال ۱۹۶۵ تا ۱۹۶۹ از سوی وزارت آموزش و پرورش اتریش در یک مدرسه فنی تهران مسئول هماهنگی برای آموزش زبان آلمانی شد.
«تاریخ شهر همدان در شش سده نخست هجری» عنوان پایان نامه دکترای فراگنر بود که در سال ۱۹۷۰ به دانشگاه وین ارائه شد. وی تا اتمام رساله فوق دکترای خود به مدت هفت سال به تدریس در دانشگاه و سفرهای علمی متعدد به لبنان و تهران مشغول بود. «ادبیات خاطره نویسی به مثابه منبعی در خدمت تاریخ نوین ایران» عنوان رساله فوق دکترای او بود که در سال ۱۹۷۷ به پایان رسید و در سال ۱۹۸۰ انتشار یافت.
فراگنر تا سال ۱۹۸۹ در مقام استاد رشته ایران شناسی در دانشگاه های وین، فرایبورگ، برلین و برن به تدریس پرداخت و سپس از تا سال ۲۰۰۳ کرسی استادی ایران شناسی را در دانشگاه بامبرگ آلمان عهده دار بود. از سال ۲۰۰۳ تا اول ژانویه ۲۰۱۰ ریاست انستیتو ایران شناسی فرهنگستان علوم اتریش به او واگذار شد.
در ۱۶ ژوئیهٔ ۲۰۱۰ جایزهٔ بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار در فرهنگستان علوم وین، به پاس ترویج فرهنگ و تاریخ ایران به فراگنر اهدا شد. همچنین وی منتخب چهارمین همایش چهره های ماندگار ایران ( سال ۱۳۸۳ ) است.
• قلمرو، هویت و رابطه زبانی در تاریخ آسیا ( به آلمانی و ترجمه شده به فارسی )
• فهرست نامه اسناد فرمانروایان ایران
• مشارکت در تدوین تاریخ ایران کمبریج
↑ Die Persophonie. Regionalität, Identität und Sprachkontakt in der Geschichte Asiens.
... [مشاهده متن کامل]
برت فراگنر ایرانشناس اتریشی، متولد ۱۹۴۱میلادی در وین است. برت فراگنر تحصیلات دانشگاهی خود را در سال ۱۹۶۰ در رشته های شرق شناسی، ترک شناسی، عرب شناسی و ایران شناسی، و نیز قوم شناسی و اسلام شناسی در دانشگاه وین آغاز کرد. در اواسط دهه ۱۹۶۰ به مدت یک سال به تهران رفت و نزد ایرج افشار، شیرین بیانی، جعفر محجوب، ذبیح الله صفا، شهیدی و منوچهر ستوده آموزش دید. او از سال ۱۹۶۵ تا ۱۹۶۹ از سوی وزارت آموزش و پرورش اتریش در یک مدرسه فنی تهران مسئول هماهنگی برای آموزش زبان آلمانی شد.
«تاریخ شهر همدان در شش سده نخست هجری» عنوان پایان نامه دکترای فراگنر بود که در سال ۱۹۷۰ به دانشگاه وین ارائه شد. وی تا اتمام رساله فوق دکترای خود به مدت هفت سال به تدریس در دانشگاه و سفرهای علمی متعدد به لبنان و تهران مشغول بود. «ادبیات خاطره نویسی به مثابه منبعی در خدمت تاریخ نوین ایران» عنوان رساله فوق دکترای او بود که در سال ۱۹۷۷ به پایان رسید و در سال ۱۹۸۰ انتشار یافت.
فراگنر تا سال ۱۹۸۹ در مقام استاد رشته ایران شناسی در دانشگاه های وین، فرایبورگ، برلین و برن به تدریس پرداخت و سپس از تا سال ۲۰۰۳ کرسی استادی ایران شناسی را در دانشگاه بامبرگ آلمان عهده دار بود. از سال ۲۰۰۳ تا اول ژانویه ۲۰۱۰ ریاست انستیتو ایران شناسی فرهنگستان علوم اتریش به او واگذار شد.
در ۱۶ ژوئیهٔ ۲۰۱۰ جایزهٔ بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار در فرهنگستان علوم وین، به پاس ترویج فرهنگ و تاریخ ایران به فراگنر اهدا شد. همچنین وی منتخب چهارمین همایش چهره های ماندگار ایران ( سال ۱۳۸۳ ) است.
• قلمرو، هویت و رابطه زبانی در تاریخ آسیا ( به آلمانی و ترجمه شده به فارسی )
• فهرست نامه اسناد فرمانروایان ایران
• مشارکت در تدوین تاریخ ایران کمبریج
↑ Die Persophonie. Regionalität, Identität und Sprachkontakt in der Geschichte Asiens.
