در ریاضیات، فیزیک و مهندسی، بردار اقلیدسی به شیئی هندسی گفته می شود که دارای اندازه و جهت باشد. بردار عموماً با پاره خطی که طول آن متناسب با اندازهٔ بردار است و پیکانی که جهت بردار را نشان می دهد، نمایش داده می شود.
کمیت برداری کمیتی در فیزیک است که علاوه بر اندازه دارای جهت نیز می باشد. این مفهوم، از مفاهیم اولیهٔ علوم ریاضی و فیزیک است و در فضای n بعدی حضور دارد ( معروف به بردار اقلیدسی نیز هست ) و عبارت است از پاره خطی جهت دار ( به شکل پیکان نمایش داده می شود ) با طولی مشخص؛ بنابراین کمیت برداری در فیزیک نیز ریشه در همین تعریف دارد؛ یعنی کمیتی که علاوه بر اندازه، نیاز به توصیف جهت آن نیز هست؛ مثلاً نیرو کمیتی برداری است و می گوییم ۲۰ نیوتون نیرو در جهت شمال.
مهم ترین کمیتهای برداری که می توان نام برد، عبارت اند از:
• جابه جایی
• سرعت
• شتاب
• نیرو
• میدان های الکتریکی و مغناطیسی
• گشتاور
• تکانه
یکی از بهترین راه های تشخیص برداری بودن یا نبودن یک کمیت این است که بررسی کنیم آیا جمع آن کمیت خاصیت برداری دارد یا خیر؛ مثلاً جریان الکتریکی با وجود آنکه علاوه بر اندازه جهت نیز دارد ولی برداری نیست؛ زیرا جمع جریان ها به صورت نرده ای صورت می گیرد.
در حالت بسیار کلی هر مجموعه عدد که به صورت یک ماتریس ستونی n×۱ قابل نوشتن باشد بردار گفته می شود. کاربرد این مفهوم در توصیف حالت سیستم ها به مراتب بیشتر از محاسبات پدیده های فیزیکی است.
بردارها به روش مثلث که در آن انتهای هر بردار به ابتدای بردار بعد متصل شده و برداری دیگری که ابتدای آن سر بردار اول و انتهای آن انتهای بردار دوم است ( بردار مجموع ) و همچنین روش متوازی الأضلاع که مخصوص جمع دو بردار است جمع می شوند.
دوبردار:
• در هم ضرب داخلی شده که حاصل یک عدد است.
• یا در هم ضرب خارجی شده که حاصل برداری است که بر دو بردار ابتدایی عمود است.
• یا در عدد ضرب شده که به استثنا صفر با حفظ راستا تغییر جهت و اندازه می دهند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفکمیت برداری کمیتی در فیزیک است که علاوه بر اندازه دارای جهت نیز می باشد. این مفهوم، از مفاهیم اولیهٔ علوم ریاضی و فیزیک است و در فضای n بعدی حضور دارد ( معروف به بردار اقلیدسی نیز هست ) و عبارت است از پاره خطی جهت دار ( به شکل پیکان نمایش داده می شود ) با طولی مشخص؛ بنابراین کمیت برداری در فیزیک نیز ریشه در همین تعریف دارد؛ یعنی کمیتی که علاوه بر اندازه، نیاز به توصیف جهت آن نیز هست؛ مثلاً نیرو کمیتی برداری است و می گوییم ۲۰ نیوتون نیرو در جهت شمال.
مهم ترین کمیتهای برداری که می توان نام برد، عبارت اند از:
• جابه جایی
• سرعت
• شتاب
• نیرو
• میدان های الکتریکی و مغناطیسی
• گشتاور
• تکانه
یکی از بهترین راه های تشخیص برداری بودن یا نبودن یک کمیت این است که بررسی کنیم آیا جمع آن کمیت خاصیت برداری دارد یا خیر؛ مثلاً جریان الکتریکی با وجود آنکه علاوه بر اندازه جهت نیز دارد ولی برداری نیست؛ زیرا جمع جریان ها به صورت نرده ای صورت می گیرد.
در حالت بسیار کلی هر مجموعه عدد که به صورت یک ماتریس ستونی n×۱ قابل نوشتن باشد بردار گفته می شود. کاربرد این مفهوم در توصیف حالت سیستم ها به مراتب بیشتر از محاسبات پدیده های فیزیکی است.
بردارها به روش مثلث که در آن انتهای هر بردار به ابتدای بردار بعد متصل شده و برداری دیگری که ابتدای آن سر بردار اول و انتهای آن انتهای بردار دوم است ( بردار مجموع ) و همچنین روش متوازی الأضلاع که مخصوص جمع دو بردار است جمع می شوند.
دوبردار:
• در هم ضرب داخلی شده که حاصل یک عدد است.
• یا در هم ضرب خارجی شده که حاصل برداری است که بر دو بردار ابتدایی عمود است.
• یا در عدد ضرب شده که به استثنا صفر با حفظ راستا تغییر جهت و اندازه می دهند.
wiki: بردار اقلیدسی