برهوه

لغت نامه دهخدا

برهوه. [ ب َ ] ( اِ ) صابون را گویند و آن چیزی است که بدان رخت شویند. ( برهان ) ( آنندراج ). صابون. ( الفاظالادویة ) ( صحاح الفرس ). || ( ص ) مأبون و ملوط و مخنث. ( ناظم الاطباء ) ( از شمس فخری ).

پیشنهاد کاربران

بپرس