برکات بن محمد بن ابراهیم

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] برکات بن محمدبن ابراهیم، نبیره برکات بن نمی، و نخستین کسی که از این طایفه مقام شریفی یافت و در ۱۰۸۲ بر تخت حکمرانی نشست.
این کار به همت محمد بن سلیمانِ رُودانی، از اهالی شمال افریقا، صورت گرفت که از یک سو با ذوو زید دشمنی می ورزید و از سوی دیگر، در شمار خواص صدراعظم عثمانی احمد کوپریلی بود.در نخستین بخش حکمرانی برکات، محمد بن سلیمان به اصلاحاتی بنیانی پرداخت تا، در قبال طبقه اعیان قدیم، وضع بیگانگان ساکنِ مکّه و طبقات فقیر را بهبود بخشد؛ ولی با درگذشت کوپریلی در ۱۰۸۷، ستاره اقبال بانی این اصلاحات نیز افول کرد. برکات تا زمان مرگ، یعنی ۱۰۹۳، در مقام شریفی باقی بود؛ سپس فرزندش، سعید، به جای او نشست.

پیشنهاد کاربران

بپرس