بسطی

لغت نامه دهخدا

بسطی. [ ب َ طی ی ] ( ع ص نسبی ) فروشنده ٔمعجون مسکری که آن را بسط مینامند. ( ناظم الاطباء ).

فروشند. معجون مسکری که آنرا بسط مینامند ٠

گشایش