بغای کبیر

[ویکی فقه] بُغای ِکَبیر، ابوموسی د ۲۴۸ق /۸۶۲م ، از سرداران ترک عباسیان که به سبب تشابه اسمی با سردار دیگری به همین نام ، لقب کبیر یافت .
بغا احتمالاً در ۱۵۸ق /۷۷۵م به دنیا آمد. او از غلامان حسن بن سهل ذوالریاستین ، وزیر مأمون عباسی حک ۱۹۸- ۲۱۸ق بود که به سبب شجاعتش مورد توجه معتصم قرار گرفت و در زمره غلامان او درآمد. و به گفته مسعودی یکی از دو حاجب دربار او گردید.
فرماندهی جنگ
وی پس از چندی ، فرماندهی بخشی از سپاه مسلمانان را در نبرد با رومیان در عموریه بر عهده گرفت . در ۲۲۰ق معتصم او را برای نبرد با بابک خرم دین به یاری افشین فرستاد، ولی شکست خورد و بازگشت . گویا پس از دستگیری و قتل بابک ، بغا برای سرکوب منکجور، حاکم شورشی و دست نشانده افشین در آذربایجان رفت و او را شکست داد. آن گاه مأمور دستگیری افشین شد که به زندقه و همکاری با بابک متهم بود.
دوران واثق عباسی
پس از مرگ معتصم ، بغا در زمره سرداران واثق درآمد. در ۲۳۰ق به سرکوب قبایل عرب که در اطراف مدینه راهزنی می کردند، رفت و یاغیان بنی سُلیم را درهم کوبید و پس از موسم حج به سرکوب قبیله بنی هلال در ناحیه ذات عِرق شتافت که همانند بنی سلیم طغیان کرده بودند. وی در ۲۳۲ق روانه دفع بنی فزاره و بنی مرّه که بر فدک دست انداخته بودند شد و قبایل دیگر آن ناحیه را نیز مطیع ساخت . سپس به جنگ بنی کلاب در ضَریّه و دفع شورشیان بنی نمیر در یمامه رفت .
دوران متوکل
...