مترادف بلاجهت: بی دلیل، بی سبب، بی خود، بی علت، غیرقانونی
لغت نامه دهخدا
بلاجهت. [ ب ِ ج ِ هََ ] ( از ع ، ق مرکب ) ( از: ب + لا ( نفی ) + جهت ) بدون جهت. بی جهت. بی سبب. ( فرهنگ فارسی معین ). بی علت. بی دلیل. - عزیز بلاجهت ؛ لوس.
فرهنگ فارسی
بی جهت بی سبب . بدون جهت ٠ بی جهت ٠ بی سبب ٠ بی علت ٠ بی دلیل ٠
