در ۱۴ اکتبر ۱۹۱۵ پادشاهی بلغارستان به سود قدرت های مرکز وارد جنگ جهانی اول شد و به پادشاهی صربستان اعلام جنگ کرد. این کشور تا ۳۰ سپتامبر ۱۹۱۸ که دولت های درگیر پیمان متارکه تسالونیکا را امضا کردند در این جنگ ماند.
پس از جنگ های بالکان در سال های ۱۹۱۲/۱۹۱۳، بلغارستان خود را کشوری ایزوله در میان همسایگانی ستیزه جو و بی پشتیبانی هیچ قدرت بزرگ جهانی ای می دید. با آغاز جنگ یکم جهانی، این کشور که هنوز دچار گرفتاری های اقتصادی و اجتماعی درگیری پیشین بود اعلام بی طرفی کرد. ولی موقعیت ژئوپلیتیک و بدنه نظامی مناسبش سبب شد تا هر دو جبههٔ متخاصم بکوشند تا بلغارستان را به سود خود به جنگ بکشانند. سرانجام قدرت های مرکز شامل امپراتوری آلمان و اتریش - مجارستان توانستند بلغارها را راضی کنند که به سود آنان وارد جنگ شوند. پیوستن بلغارستان به قدرت های مرکز نویدبخش سقوط صربستان باشد و نیز با ارتباط زمینی ای که این ارتباط پدید می آورد رساندن کمک های آلمان ها به امپراتوری عثمانی را نیز تضمین می کرد.
حضور بلغارستان با حرکت های سریعش در ۱۹۱۵ و ۱۹۱۶ پیروزی هایی را به همراه آورد. ولی سپس این کشور درگیر جنگ فرسایشی در جبهه های شمال و جنوب شد که سبب تضعیف اقتصادش گردید. روحیه و سلامت جسمی سربازان بلغار رو به سستی نهاد. در پی پیشروی متفقین و بروز شورش در میان ارتش، بلغارستان به ناچار قرارداد متارکه را در ۱۹۱۸ پذیرفت. در پی آن تزار فردیناند یکم به عنوان مسئول این فاجعهٔ ملی و به سود پسرش بوریس سوم کناره گیری کرد. سپس در پی پیمان نوی - سور - سن در ۱۹۱۹، بلغارستان ناچار به بازگرداندن سرزمین های اشغالی، واگذاری بخشی از خاک پرداخت غرامت جنگی سنگینی گردید.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپس از جنگ های بالکان در سال های ۱۹۱۲/۱۹۱۳، بلغارستان خود را کشوری ایزوله در میان همسایگانی ستیزه جو و بی پشتیبانی هیچ قدرت بزرگ جهانی ای می دید. با آغاز جنگ یکم جهانی، این کشور که هنوز دچار گرفتاری های اقتصادی و اجتماعی درگیری پیشین بود اعلام بی طرفی کرد. ولی موقعیت ژئوپلیتیک و بدنه نظامی مناسبش سبب شد تا هر دو جبههٔ متخاصم بکوشند تا بلغارستان را به سود خود به جنگ بکشانند. سرانجام قدرت های مرکز شامل امپراتوری آلمان و اتریش - مجارستان توانستند بلغارها را راضی کنند که به سود آنان وارد جنگ شوند. پیوستن بلغارستان به قدرت های مرکز نویدبخش سقوط صربستان باشد و نیز با ارتباط زمینی ای که این ارتباط پدید می آورد رساندن کمک های آلمان ها به امپراتوری عثمانی را نیز تضمین می کرد.
حضور بلغارستان با حرکت های سریعش در ۱۹۱۵ و ۱۹۱۶ پیروزی هایی را به همراه آورد. ولی سپس این کشور درگیر جنگ فرسایشی در جبهه های شمال و جنوب شد که سبب تضعیف اقتصادش گردید. روحیه و سلامت جسمی سربازان بلغار رو به سستی نهاد. در پی پیشروی متفقین و بروز شورش در میان ارتش، بلغارستان به ناچار قرارداد متارکه را در ۱۹۱۸ پذیرفت. در پی آن تزار فردیناند یکم به عنوان مسئول این فاجعهٔ ملی و به سود پسرش بوریس سوم کناره گیری کرد. سپس در پی پیمان نوی - سور - سن در ۱۹۱۹، بلغارستان ناچار به بازگرداندن سرزمین های اشغالی، واگذاری بخشی از خاک پرداخت غرامت جنگی سنگینی گردید.
