بنجامین جانسن ( به انگلیسی: Benjamin Jonson ) ( ۱۵۷۲–۱۶۳۷ ) که از او به نام بن جانسن ( به انگلیسی: Ben Jonson ) یاد می شود، هنرپیشه، شاعر و نمایشنامه نویس مشهور دورهٔ الیزابت بود که در یازدهم ژوئن ۱۵۷۲ میلادی در ناحیه وست مینستر لندن به دنیا آمد.
او هم عصر شکسپیر بود و در ارائه نمایشنامه های کمدی از شکسپیر چیره دست تر بود. او در کمدی های خود بیشتر به رفتار انسان ها می پردازد. مهم ترین آثار او عبارتند از: ولپن - ( روباه ) ( Volpone ) ، کیمیاگر ( The Alchemist ) . بن جانسن را معمولا پس از شکسپیر بهترین درام نویس دوران الیزابت می شناسند. پس از سال ۱۶۰۰ رهبر مؤلفینی شناخته می شد که پیرو هنر آگاهانه بودند ( یعنی نوشتن بر اساس مجموعه ای از اصول و قوانین ) وی بیش از درام نویسان دیگر انگلیسی به اصول کلاسیک رو آورد. باید گفت وی مقلد چشم و گوش بسته ی آثار گذشتگان نبود، بلکه بر اصول کلاسیک بدعتهای بسیار نهاد و به فراوانی از مسیر آنها منحرف شد. وی به واسطه آن که مور توجه شاه و دربار بود بیش از هر درام نویس دیگری نمایش های بالماسکه نوشت؛ پذیرش وی از جانب سلطنت در ۱۶۱۶، وی را ( ( ملک الشعرا ) ) انگلستان ساخت. در سال ۱۶۱۶ بن جانسن مجموعه ی به دقت تدوین یافته ای از آثارش را منتشر کرد درحالی که در زمان او انتشار مجموعه، ویژه ی شعر بود. باید اذعان داشت که وی یکی از بانفوذ ترین نویسندگان دوران خود بود. جانسن اساسا به تجدید نظر در رفتار انسان ها می پرداخت و نقاط ضعف مردم زمان خود را طرح می کرد. کمدی های جانسن را معمولا آثاری واقعگرا و اصلاح طلب می شناسند، زیرا شخصیت ها بر اساس تجربیات مستقیم مولف برگزیده شده اند و به خاطر قصورشان کیفر می یابند. جانسن را واضع ( ( کمدی مِزاجها ) ) شمرده اند.
بن جانسن در اصل اسکاتلندی بود و پدرش ابتدا ثروتی داشت که بعدها در کشمکش های مذهبی دورهٔ سلطنت ملکه ماری تئودور، که در انگلستان به وقوع پیوست دارایی خود را از دست داد و به مسلک کشیشان درآمد. ملکه ماری که یک کاتولیک متعصب بود با همهٔ پیروان ادیان و مسلک های دیگر دشمنی داشت و این نفرت تا بدان جا بود که در دوران فرمانروایی او بیش از سیصد نفر را به جرم بی دینی زنده زنده در آتش سوزاند. پدر بن جانسن عمرش چندان نپایید و یکی دوماه پس از تولد او درگذشت و مادرش با تنگدستی و فقر دست به گریبان بود، برای ادامه زندگی شوهر دوم برگزید. ناپدری اش به شغل بنایی اشتغال داشت. بن جانسن برای ورود به مدرسه ناچار بود با ناپدری اش کار کند و درآمد اندکش را برای خرج تحصیلات پس انداز کند. در یک آموزشگاه خصوصی کلیسای سن مارتین تحصیلات ابتدایی را فراگرفت و سپس به آموزشگاه ست مینستر وارد شد. درآنجا به تحصیل ادبیات یونان و روم پرداخت. در۱۵۸۹ برای کمک به خانواده اش ناگزیر شد درسش را رها کند و با ناپدری خود به کار بنایی بپردازد. از آنجا که این شغل را هیچ وقت دوست نداشت به سپاهی از سربازان انگلیسی که عازم جبهه های فلاندر بودند پیوست ( بین ۱۵۹۱–۱۵۹۷ ) به زودی از شغل سربازی هم خسته شد و به لندن بازگشت. برای مدتی به همان حرفه بنایی پرداخت و با دختری به نام آن لوییز آشنا شد و با او ازدواج کرد ( ۱۵۹۴ ) آن ها صاحب چهار فرزند شدند و این زن با همه سختی ها تا زمان مرگ از شوهرش جدا نشد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاو هم عصر شکسپیر بود و در ارائه نمایشنامه های کمدی از شکسپیر چیره دست تر بود. او در کمدی های خود بیشتر به رفتار انسان ها می پردازد. مهم ترین آثار او عبارتند از: ولپن - ( روباه ) ( Volpone ) ، کیمیاگر ( The Alchemist ) . بن جانسن را معمولا پس از شکسپیر بهترین درام نویس دوران الیزابت می شناسند. پس از سال ۱۶۰۰ رهبر مؤلفینی شناخته می شد که پیرو هنر آگاهانه بودند ( یعنی نوشتن بر اساس مجموعه ای از اصول و قوانین ) وی بیش از درام نویسان دیگر انگلیسی به اصول کلاسیک رو آورد. باید گفت وی مقلد چشم و گوش بسته ی آثار گذشتگان نبود، بلکه بر اصول کلاسیک بدعتهای بسیار نهاد و به فراوانی از مسیر آنها منحرف شد. وی به واسطه آن که مور توجه شاه و دربار بود بیش از هر درام نویس دیگری نمایش های بالماسکه نوشت؛ پذیرش وی از جانب سلطنت در ۱۶۱۶، وی را ( ( ملک الشعرا ) ) انگلستان ساخت. در سال ۱۶۱۶ بن جانسن مجموعه ی به دقت تدوین یافته ای از آثارش را منتشر کرد درحالی که در زمان او انتشار مجموعه، ویژه ی شعر بود. باید اذعان داشت که وی یکی از بانفوذ ترین نویسندگان دوران خود بود. جانسن اساسا به تجدید نظر در رفتار انسان ها می پرداخت و نقاط ضعف مردم زمان خود را طرح می کرد. کمدی های جانسن را معمولا آثاری واقعگرا و اصلاح طلب می شناسند، زیرا شخصیت ها بر اساس تجربیات مستقیم مولف برگزیده شده اند و به خاطر قصورشان کیفر می یابند. جانسن را واضع ( ( کمدی مِزاجها ) ) شمرده اند.
بن جانسن در اصل اسکاتلندی بود و پدرش ابتدا ثروتی داشت که بعدها در کشمکش های مذهبی دورهٔ سلطنت ملکه ماری تئودور، که در انگلستان به وقوع پیوست دارایی خود را از دست داد و به مسلک کشیشان درآمد. ملکه ماری که یک کاتولیک متعصب بود با همهٔ پیروان ادیان و مسلک های دیگر دشمنی داشت و این نفرت تا بدان جا بود که در دوران فرمانروایی او بیش از سیصد نفر را به جرم بی دینی زنده زنده در آتش سوزاند. پدر بن جانسن عمرش چندان نپایید و یکی دوماه پس از تولد او درگذشت و مادرش با تنگدستی و فقر دست به گریبان بود، برای ادامه زندگی شوهر دوم برگزید. ناپدری اش به شغل بنایی اشتغال داشت. بن جانسن برای ورود به مدرسه ناچار بود با ناپدری اش کار کند و درآمد اندکش را برای خرج تحصیلات پس انداز کند. در یک آموزشگاه خصوصی کلیسای سن مارتین تحصیلات ابتدایی را فراگرفت و سپس به آموزشگاه ست مینستر وارد شد. درآنجا به تحصیل ادبیات یونان و روم پرداخت. در۱۵۸۹ برای کمک به خانواده اش ناگزیر شد درسش را رها کند و با ناپدری خود به کار بنایی بپردازد. از آنجا که این شغل را هیچ وقت دوست نداشت به سپاهی از سربازان انگلیسی که عازم جبهه های فلاندر بودند پیوست ( بین ۱۵۹۱–۱۵۹۷ ) به زودی از شغل سربازی هم خسته شد و به لندن بازگشت. برای مدتی به همان حرفه بنایی پرداخت و با دختری به نام آن لوییز آشنا شد و با او ازدواج کرد ( ۱۵۹۴ ) آن ها صاحب چهار فرزند شدند و این زن با همه سختی ها تا زمان مرگ از شوهرش جدا نشد.
wiki: بن جانسن