[ویکی اهل البیت] این صفحه مدخلی از دائرة المعارف قرآن کریم است
بنی جَذیمَه؛از قبایل عدنانی
بنی جَذیمة بن عامر بن عبد منات باواسطه چند نسل نسب به کنانة بن خزیمه می برد. برادران جذیمه که هر یک وابستگانی دارند، عبارت اند از: مبذول، عوف، قُصَین و قَین (قعن). ابن حزم به جای دو فرد اخیر از مَعْن و قمر نام برده که شاید تصحیف همان دو نام پیشین باشد.
فرزندان جذیمه که هر یک تیره ای به شمار می آیند عبارت اند از: مالک که دارای جمعیت بسیار بود، اقرم و عمرو. فرزندان مالک عبارت اند از عبدالله بن مالک که خالد بن ولید از ایشان انتقام گرفت و هبیرة بن مالک که در میان بنی کنانه دارای بیشترین شتر بوده و بالطبع از راه گله داری، از توان و بنیه اقتصادی مناسبی برخوردار بوده است. از جمله فرزندان اقرم نیز، مُساحق بن اقرم است که در شمار تیره های مطرح بنی جذیمه بود.
قبایل دیگری نیز وجود دارد که با بنی جذیمه تنها در نام اشتراک دارند زیرا شماری از آنان از قبایل قحطانی و یمنی اند؛ مانند بنی جذیمة بن سعد.
نام این قبیله در برخی منابع به ویژه کتب تفسیری به جای جذیمه، خزیمه آمده که اشتباه است. این اشتباه افزون بر یکسانی در صورت نوشتاری قدیم این دو کلمه می توانست ناشی از اشتباه شدن جذیمه با جد اعلای خود «خزیمة بن مدرکه» بوده باشد.
محل سکونت ایشان در جنوب مکه به فاصله یک شب راه، در ناحیه یَلَمْلَم در مکانی به نام غُمَیْصاء بود. غمیصاء نام آبی از آبهای بنی جذیمه بود که به مرور نام سرزمین محل سکونت آنان گشت.
از بنی جذیمه در رخدادهای دوران جاهلی جز یک مورد یاد نشده است. گفته شده است که سه تن قرشی به نامهای فاکه بن مغیره (عموی خالد بن ولید)، عوف بن عبدمناف (پدر عبدالرحمن بن عوف) و عفان بن ابی العاص (پدر عثمان) برای تجارت به یمن رفتند و در بازگشت، اموال مردی از بنی جذیمه را که در یمن درگذشته بود برای سپردن به وارثان وی همراه خود آوردند. پیش از آنکه اموال به دست ورثه میت برسد، یکی از بنی جذیمه مدعی آن مال شد و همراه مردانی از بنی جذیمه به جنگ مردان قرشی برخاست.
بنی جَذیمَه؛از قبایل عدنانی
بنی جَذیمة بن عامر بن عبد منات باواسطه چند نسل نسب به کنانة بن خزیمه می برد. برادران جذیمه که هر یک وابستگانی دارند، عبارت اند از: مبذول، عوف، قُصَین و قَین (قعن). ابن حزم به جای دو فرد اخیر از مَعْن و قمر نام برده که شاید تصحیف همان دو نام پیشین باشد.
فرزندان جذیمه که هر یک تیره ای به شمار می آیند عبارت اند از: مالک که دارای جمعیت بسیار بود، اقرم و عمرو. فرزندان مالک عبارت اند از عبدالله بن مالک که خالد بن ولید از ایشان انتقام گرفت و هبیرة بن مالک که در میان بنی کنانه دارای بیشترین شتر بوده و بالطبع از راه گله داری، از توان و بنیه اقتصادی مناسبی برخوردار بوده است. از جمله فرزندان اقرم نیز، مُساحق بن اقرم است که در شمار تیره های مطرح بنی جذیمه بود.
قبایل دیگری نیز وجود دارد که با بنی جذیمه تنها در نام اشتراک دارند زیرا شماری از آنان از قبایل قحطانی و یمنی اند؛ مانند بنی جذیمة بن سعد.
نام این قبیله در برخی منابع به ویژه کتب تفسیری به جای جذیمه، خزیمه آمده که اشتباه است. این اشتباه افزون بر یکسانی در صورت نوشتاری قدیم این دو کلمه می توانست ناشی از اشتباه شدن جذیمه با جد اعلای خود «خزیمة بن مدرکه» بوده باشد.
محل سکونت ایشان در جنوب مکه به فاصله یک شب راه، در ناحیه یَلَمْلَم در مکانی به نام غُمَیْصاء بود. غمیصاء نام آبی از آبهای بنی جذیمه بود که به مرور نام سرزمین محل سکونت آنان گشت.
از بنی جذیمه در رخدادهای دوران جاهلی جز یک مورد یاد نشده است. گفته شده است که سه تن قرشی به نامهای فاکه بن مغیره (عموی خالد بن ولید)، عوف بن عبدمناف (پدر عبدالرحمن بن عوف) و عفان بن ابی العاص (پدر عثمان) برای تجارت به یمن رفتند و در بازگشت، اموال مردی از بنی جذیمه را که در یمن درگذشته بود برای سپردن به وارثان وی همراه خود آوردند. پیش از آنکه اموال به دست ورثه میت برسد، یکی از بنی جذیمه مدعی آن مال شد و همراه مردانی از بنی جذیمه به جنگ مردان قرشی برخاست.
wikiahlb: بنى_جذیمه