بنی فاطمه

[ویکی شیعه] بَنی فاطمه فرزندان و نوادگان فاطمه زهرا(س). در دین اسلام، برای بنی فاطمه همانند کسانی که نسبشان به بنی هاشم می رسد، احکامی در خمس و زکات در نظر گرفته شده است. در نظر گرفتن سهمی برای سادات در احکام مربوط به خمس و همچنین ممنوعیت مصرف زکات توسط سادات از جمله این احکام هستند.
علاوه بر شیعه دوازده امامی، بنی فاطمه نزد زیدیه و اسماعیلیه نیز دارای جایگاه است. زیدیه معتقدند امام باید از بنی فاطمه باشد. حاکمان اسماعیلی مذهب حکومت فاطمیان، نسب خود را به حضرت فاطمه می رساندند و به بنی فاطمه نیز شهرت داشتند.
بنی فاطمه یا بنی زهرا به فرزندان فاطمه زهرا(س) و نسل او گفته می شود. از منظر اسلام همانند تمامی کسانی که نسب شان به هاشم بن عبد مناف، جدّ پیامبر خدا می رسد، احکامی در نظر گرفته شده است که بنی فاطمه نیز جزئی از آن هستند. بنابر آنچه که در منابع شیعه و اهل سنت نقل شده است، اولین بار پیامبر اسلام(ص) این اصطلاح را بکار برده است. از او نقل شده که: «برای هر طائفه ای پشتیبانانی است که به آن گرایش دارند و فرزندان فاطمه(بنی فاطمه) پشتیبانان من هستند و من هستم که به ایشان گرایش دارم.» بعدها این اصطلاح از زبان ائمه(ع)و در میان عموم رواج پیدا کرد و نویسندگان و شاعران در اشعار و نوشته های خود آن را به کار بردند.