[ویکی فقه] بنیامین در قرآن. بنیامین، کوچک ترین پسر یعقوب علیه السّلام و یگانه برادر تنی یوسف علیه السّلام بود.
بنیامین را واژه ای عبری و به معنای «پسرِ دست راست» یا «پسرِ برکت» دانسته اند. برخی دیگر، معنای آن را «پسر جنوب» گفته اند، زیرا وی تنها پسر یعقوب علیه السّلام بود که در جنوب یعنی سرزمین کنعان به دنیا آمد. گاه و به سبب تولد بنیامین در دوران پیری یعقوب، از او با نام «بن یمیم» به معنای پسر روزگاران نیز یاد شده است. ضبط «ابن یامین» و «ابن یامیل» نیز در برخی منابع آمده که گویا به سبب خلاف شهرت، مورد توجه قرار نگرفته است. بر اساس گزارش تورات ، مادر بنیامین به نام «راحیل»؛ او را هنگام بازگشت از «فَدّان اِرام» به کنعان و در «بیت لحم» به دنیا آورد. او که پس از تولد بنیامین از دنیا رفت، پیش از مرگ ، نام او را «بِنْ اوْنی» به معنای «پسرِ درد و رنج من» نامید؛ اما یعقوب علیه السّلام آن را که مفهوم نامیمونی داشت، از سر تفال به خیر و برکت، به بنیامین تغییر داد.
بنیامین در کتاب مقدس
کتاب مقدس ، بنیامین را پسری لطیف، مطیع و محبوب یعقوب می خواند که به ویژه پس از فقدان یوسف علیه السّلام شدیداً به وی دلبسته بوده است ؛ همچنین علاقه آن دو برادر به یکدیگر وصف ناپذیر بوده است. کتاب مقدس در جایی برای بنیامین سه فرزند و در جای دیگر ۱۰ فرزند با ذکر نامهایشان یاد می کند که گویا مربوط به دو دوره از زندگی اوست. محل دفن بنیامین در روستای «ظَهْر حِمار» میان نابلس و بیسان قرار دارد. نسل و نوادگان بنیامین یکی از اسباط دوازده گانه بنی اسرائیل به نام بنیامینیان را تشکیل می دادند. سبط بنیامین را شجاع ، جنگجو، دارای مهارت به کارگیری سلاح به ویژه فلاخن خوانده اند. پس از پیروزی آشوریان بر اسباط ده گانه شمالی و انقراض آنان، سبط بنیامین با سبط یهودا درآمیخت و یهودیان امروز، خود را متعلق به آن دو طایفه می دانند.
یادکردهای بنیامین در قرآن
بنیامین از نامهای غیر مصرّح قرآن است که فقط در سوره یوسف و مجموعاً ۲۲ بار از او یاد شده است: ۱۱ بار با واژه «اخ»، ۱۰ مرتبه با ضمیر غایب و یک بار نیز با عنوان «ابن». قرآن نگاه مستقلی به بنیامین ندارد و فقط به عنوان یکی از شخصیتهای دخیل در داستان حضرت یوسف علیه السّلام از او یاد می کند. وی در آغاز داستان، حضور کم رنگی دارد ؛ اما در بخشهای بعدی و پس از دیدار نخست یوسف با برادران در مصر ، نقش وی برجسته شده، تا پایان حکایت، حضور پر رنگ او حفظ می شود.از گزارش قرآن هم برمی آید که بنیامین نیز مانند یوسف که هر دو از یک مادر بودند، بیش از برادران دیگر، مورد علاقه یعقوب علیه السّلام بوده است: «اِذ قالوا لَیوسُفُ واَخوهُ اَحَبُّ اِلی اَبینا...». این پیوند عاطفی، حسادت برادران را برانگیخته، زمینه ساز آزار و اذیت بنیامین از سوی آنان می شد ؛ اما بنیامین همه ناملایمات و نیز رنج سالها دوری از برادر را با صبر و بردباری تحمل کرد و پاداش نیک آن را با دیدار یوسف که در اوج عزت و اقتدار بود، دریافت کرد.
نقشه یوسف برای آوردن بنیامین به نزد خود
...
بنیامین را واژه ای عبری و به معنای «پسرِ دست راست» یا «پسرِ برکت» دانسته اند. برخی دیگر، معنای آن را «پسر جنوب» گفته اند، زیرا وی تنها پسر یعقوب علیه السّلام بود که در جنوب یعنی سرزمین کنعان به دنیا آمد. گاه و به سبب تولد بنیامین در دوران پیری یعقوب، از او با نام «بن یمیم» به معنای پسر روزگاران نیز یاد شده است. ضبط «ابن یامین» و «ابن یامیل» نیز در برخی منابع آمده که گویا به سبب خلاف شهرت، مورد توجه قرار نگرفته است. بر اساس گزارش تورات ، مادر بنیامین به نام «راحیل»؛ او را هنگام بازگشت از «فَدّان اِرام» به کنعان و در «بیت لحم» به دنیا آورد. او که پس از تولد بنیامین از دنیا رفت، پیش از مرگ ، نام او را «بِنْ اوْنی» به معنای «پسرِ درد و رنج من» نامید؛ اما یعقوب علیه السّلام آن را که مفهوم نامیمونی داشت، از سر تفال به خیر و برکت، به بنیامین تغییر داد.
بنیامین در کتاب مقدس
کتاب مقدس ، بنیامین را پسری لطیف، مطیع و محبوب یعقوب می خواند که به ویژه پس از فقدان یوسف علیه السّلام شدیداً به وی دلبسته بوده است ؛ همچنین علاقه آن دو برادر به یکدیگر وصف ناپذیر بوده است. کتاب مقدس در جایی برای بنیامین سه فرزند و در جای دیگر ۱۰ فرزند با ذکر نامهایشان یاد می کند که گویا مربوط به دو دوره از زندگی اوست. محل دفن بنیامین در روستای «ظَهْر حِمار» میان نابلس و بیسان قرار دارد. نسل و نوادگان بنیامین یکی از اسباط دوازده گانه بنی اسرائیل به نام بنیامینیان را تشکیل می دادند. سبط بنیامین را شجاع ، جنگجو، دارای مهارت به کارگیری سلاح به ویژه فلاخن خوانده اند. پس از پیروزی آشوریان بر اسباط ده گانه شمالی و انقراض آنان، سبط بنیامین با سبط یهودا درآمیخت و یهودیان امروز، خود را متعلق به آن دو طایفه می دانند.
یادکردهای بنیامین در قرآن
بنیامین از نامهای غیر مصرّح قرآن است که فقط در سوره یوسف و مجموعاً ۲۲ بار از او یاد شده است: ۱۱ بار با واژه «اخ»، ۱۰ مرتبه با ضمیر غایب و یک بار نیز با عنوان «ابن». قرآن نگاه مستقلی به بنیامین ندارد و فقط به عنوان یکی از شخصیتهای دخیل در داستان حضرت یوسف علیه السّلام از او یاد می کند. وی در آغاز داستان، حضور کم رنگی دارد ؛ اما در بخشهای بعدی و پس از دیدار نخست یوسف با برادران در مصر ، نقش وی برجسته شده، تا پایان حکایت، حضور پر رنگ او حفظ می شود.از گزارش قرآن هم برمی آید که بنیامین نیز مانند یوسف که هر دو از یک مادر بودند، بیش از برادران دیگر، مورد علاقه یعقوب علیه السّلام بوده است: «اِذ قالوا لَیوسُفُ واَخوهُ اَحَبُّ اِلی اَبینا...». این پیوند عاطفی، حسادت برادران را برانگیخته، زمینه ساز آزار و اذیت بنیامین از سوی آنان می شد ؛ اما بنیامین همه ناملایمات و نیز رنج سالها دوری از برادر را با صبر و بردباری تحمل کرد و پاداش نیک آن را با دیدار یوسف که در اوج عزت و اقتدار بود، دریافت کرد.
نقشه یوسف برای آوردن بنیامین به نزد خود
...
wikifeqh: بنیامین_در_قرآن