نخست آفرین کرد بر کردار
کز اویست فیروز و به روزگار.
فردوسی.
همی پرورانیدش اندر کناربدو شادمان بود و به روزگار.
فردوسی.
همیشه بزی شاد و به روزگارهمیشه خرد بادت آموزگار.
فردوسی.
به روزگار
لغت نامه دهخدا
نخست آفرین کرد بر کردار
کز اویست فیروز و به روزگار.
بدو شادمان بود و به روزگار.
همیشه خرد بادت آموزگار.
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
به روزگار: بهروز و نیکبخت
نخست آفرین کردبر کَردگار
کز او گشت پیروز و بِهْ روزگار
دکتر کزازی در مورد این واژه می نویسد:<< وارونه ( متضاد ) آن "بدْروزگار" است. ریخت پهلوی آن وه روچگار weh - ročgār می تواند بود. >>
نامه ی باستان ، ج ۳ ، داستان سیاوش ، دکتر کزازی ۱۳۸۴، ص ۲۹۹.
نخست آفرین کردبر کَردگار
کز او گشت پیروز و بِهْ روزگار
دکتر کزازی در مورد این واژه می نویسد:<< وارونه ( متضاد ) آن "بدْروزگار" است. ریخت پهلوی آن وه روچگار weh - ročgār می تواند بود. >>
نامه ی باستان ، ج ۳ ، داستان سیاوش ، دکتر کزازی ۱۳۸۴، ص ۲۹۹.