بهشت اسا

/beheStAsA/

لغت نامه دهخدا

( بهشت آسا ) بهشت آسا. [ ب ِ هَِ ] ( ص مرکب ) بهشت آئین. بهشت گونه. بهشت مانند : خدم مجلس بهشت آسایش تحیر عقول غلمان دارالسرور. ( حبیب السیر ).

فرهنگ فارسی

( بهشت آسا ) ( صفت ) بهشت آیین .

پیشنهاد کاربران

جنت مثال ؛ بهشت مثال :
کسی که درگه جنت مثال او بگذاشت
حمیم دوزخیان قوت کام او زیبد.
خاقانی.
خلد پیکر

بپرس