بی مانع

/bimAne~/

لغت نامه دهخدا

بی مانع. [ ن ِ ] ( ص مرکب ) ( از:بی + مانع ) آزاد. بی بازدارنده. رجوع به مانع شود.

آزاد . بی باز دارنده .

{barrier-free} [حمل ونقل درون شهری-جاده ای] ویژگی تسهیلاتی که استفاده از آنها برای همۀ افراد از جمله معلولان به سهولت امکان پذیر باشد

degage (صفت)

ازاد، اسان، بیمانع

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید