- بی هیچ مردم ؛ مردم بی چیز. فقیر. نادار :
تهیدست بر خوبرویان مپیچ
که بی هیچ مردم نیرزد بهیچ.
سعدی.
|| بی وسیله. بی قید وبند : در کان دل من گهر از بهر گروهیست
پاکیزه که بی هیچ مرااند و مرااند.
ناصرخسرو.
بی هیچ
/bihiC/
لغت نامه دهخدا
- بی هیچ مردم ؛ مردم بی چیز. فقیر. نادار :
تهیدست بر خوبرویان مپیچ
که بی هیچ مردم نیرزد بهیچ.
در کان دل من گهر از بهر گروهیست
پاکیزه که بی هیچ مرااند و مرااند.
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید