بیل گر. [ گ َ ] ( ص مرکب ) ( از: بیل + گر ) سحاء. آنکه خاک و گل را از زمین رندد و باغبان که از بیل خیابان و غیره را آرایش دهد. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
فرهنگ فارسی
سحائ آنکه خاک و گل را از زمین رندد و باغبان که از بیل خیابان و غیره را آرایش دهد .
