بیماری التهابی لگن

عفونت های سوزاک یا کلامیدیا تراکوماتیس علت ۷۵ تا ۹۰ درصد از موارد می باشد. اغلب باکتری های متعدد درگیر هستند. در صورت عدم درمان، حدود 10 درصد از افراد مبتلا به عفونت کلامیدیائی و 40 درصد از افراد مبتلا به گونوره ( سوزاک ) ، PID را ایجاد می کنند. عوامل خطر معمولاً شبیه به عفونت های منتقله از راه جنسی، است و شامل داشتن شرکای جنسی متعدد و مصرف مواد می شود. دوش واژینال متعدد نیز ممکن است خطر انتقال را افزایش دهد. تشخیص معمولاً بر اساس علائم و نشانه های ظاهری است. در تمام زنان در سن باروری که درد ناحیه تحتانی شکم دارند، احتمال این بیماری وجود دارد و باید یکی از احتمالات تشخیص باشد. تشخیص قطعی PID یافتن چرک مربوط به لوله های فالوپ در حین عمل جراحی است. یکی از راه های تشخیص انجام سونوگرافی است.
راه های جلوگیری از بروز این وضعیت شامل: نداشتن رابطه جنسی و نداشتن شریک های جنسی متعدد و استفاده از کاندوم می باشد. خطر ابتلا به PID با غربالگری زنان در معرض خطر عفونت کلامیدیایی، به دنبال درمان کاهش می یابد. در صورت تشخیص بیماری باید درمان همزمان شریک جنسی فرد نیز صورت پذیرد در غیر اینصورت بیماری توسط شریک جنسی آلوده مجدداً عود خواهد کرد. برای درمان زنانی که علائم خفیف یا متوسط دارند، تزریق آنتی بیوتیک سفتریاکسون به صورت تک دوز، همراه با دو هفته داکسی سایکلین و احتمالاً مترونیدازول خوراکی توصیه می شود. در صورت عدم درمان پس از سه روز و یا تشخیص بیماری شدید، آنتی بیوتیک داخل وریدی توصیه می شود.
در سطح جهانی حدود ۱۰۶ میلیون مورد از کلامیدیا و ۱۰۶ میلیون مورد سوزاک در سال ۲۰۰۸ شناسایی شده است اما تعداد دقیق موارد PID مشخص نیست. تخمین زده می شود حدود ۱٫۵ درصد از زنان جوان سالانه در ایالات متحده آمریکا به PID مبتلا می گردند، که حدود یک میلیون نفر را شامل می شود. یکی از انواع دستگاه جلوگیری از بارداری که در درون رحم قرار می گیرد ( IUD ) به نام Dalkon باعث افزایش PID در سال ۱۹۷۰ میلادی شد، اما در حال حاضر آی یو دی پس از ماه اول، دیگر با این مشکل در ارتباط نیست.