بیگ بنگ

پیدایش جهان هستی

تعدادی از واژگان علم نجوم به انگلیسی:
astronomy = علم نجوم
The solar system = منظومه شمسی
The sun = خورشید 🌞
Mercury = عطارد، تیر
Venus = زهره، ناهید
Earth = زمین 🌎
... [مشاهده متن کامل]

در زمینه شناخت و درک پیدایش جهان و سرنوشت و سرانجام آن ، این حقیر به چند اصل مسّلم و حکم قطعی باور پیدا کرده ام که به اختصار و به شرح زیر به استحضار خوانندگان گرامی می رسد:
الف - شناخت و درک پیدایش جهان بطور حقیقی و منطبق بر واقعیت عینی ( نه خیالی - اوهامی ) بدون شناخت سرنوشت کلی انسان محال و غیر ممکن می باشد.
... [مشاهده متن کامل]

بیگ بنگ یا بانگ بزرگ و یا آوای بلند، یک نظریه علمی است که داستان پیدایش جهان را شرح میدهد. این تئوری با گذشت صدد سال هنوز دوران نوزادی و شیر خوارگی را طی میکند و تا رسیدن به دوران بلوغ و انسجام یافتن و تبدیل شدن به یک اعتقاد علمی شاید هزاران سال دیگر را در پیش پای رشد و نمو خویش داشته باشد و آنگاه بتواند جایگزین باورهای دینی فعلی گردد . علم تجربی که بر اساس مشاهده و آزمایش و تدوین تئوری در قالب مدل های ریاضی به شناخت واقعیت میرسد، نمیتواند اطلاعات علمی در مورد شرائط اولیه و ماقبل مه بانگ را در اختیار ما قرار دهد. این نظریه علمی داستان تولد کیهان را از کسر بسیار ریزی از ثانیه به نام زمان پلانک که برابر با ۱۰ بتوان منهای ۴۳ ثانیه است، و بعد از آنرا مورد بررسی قرار می دهد. از آغاز زمان یعنی از لحظه صفر تا لحظه پلانک چه اتفاقاتی افتاده و چه شرایط و مقتضیاتی حاکم بوده است، بررسی آن از عهده علم تجربی خارج می باشد و فقط از راه مدل سازی خیالی و حدس و گمان و تخمین اظهار نظر کرد و یا تسلیم باور های دینی شد. در زمینه پیدایش جهان، دین و علم تقریبا دارای یک وجه مشترک می باشند و آن این است که خداوند جهان مادی را از نیستی آفریده است و یا جهان از نیستی به وجود آمده است. علاوه بر اعتقاد دینی و نظریه علمی در مورد پیدایش جهان، نظام های فلسفی، حکمی و عرفانی هم وجود دارند. یکی از مسائل بزرگ فلسفی از قدیم تاکنون این بوده است که آیا جهان حادث است یا قدیم. به عبارتی دیگر آیا جهان توسط یک خالق آفریده شده است یا اینکه همیشه بوده، هست و خواهد بود ؟ گویا فلاسفه تاکنون این مساله را به روشنی حل نکرده باشند. ساده ترین راه برای حل این مساله بغرنج این است که حادث و قدیم بودن را از هم جدا کنیم و حادث شدن را به جهان و قدیم بودن را به خداوند ربط دهیم، به این معنا که خداوند همیشه و بدون آغاز و پایان بوده ، هست و خواهد بود و جهان در یک لحظه معین آفریده شده است و آنهم نه از نیستی و نه در دل نیستی بلکه از وجود خود خداوند. از طرفی دیگر اگر به لایه تناهی و بینهایت بودن و بیکرانی خداوند باور داشته باشیم، میتوانیم با خیال راحت و اطمینان خاطر به این حقیقت هم باور داشته باشیم که لایهتناهی در یک کوزه و یا ظرف متناهی و محدود جای نمیگیرد، همان طوریکه آب اقیانوس در قالب یک کل متناهی در یک کوزه کوچک و محدود جای نمیگیرد، مگر اینکه این کوزه به اندازه خود اقیانوس بزرگ باشد و جهان هم مثل خود خداوند بی پایان باشد. هر فرد انسانی اگر به طرح و حل چنین مسائلی علاقه داشته باشد، میتواند چنین خیالاتی را در ذهن خود پرورش دهد و پاسخ های قانع کننده را برای فرد خویش ارائه دهد، بدون اینکه حکیم و فیلسوف و شاعر و عارف و عالِم و علامه باشد و یا دارای یک مقام عالی دانشگاهی. در خیال خویش میتوان خداوند را مالک و بینهایت را مِلک او پنداشت. مِلک نمیتواند محدود باشد، اگر چنین باشد آنگاه خداوند که بینهایت است نمیتواند در مِلک خویش جای گیرد، لذا به سهولت میتوان نتیجه گرفت که مِلک هم باید بینهایت و بدون حد و مرز باشد. از آنجاییکه دو موجود بینهایت نمی توانند در کنار هم قرار گیرند، لذا نتیجه معقول و منطقی این است که هردوی آنها باید روی هم قرار داشته باشند و آنهم نه بصورت یکی بالا و دیگری پایین بلکه مطلقا یک واحد باشند. اگر خداوند به عنوان مالک بیرون از ملک خویش باشد، آنگاه دیگر واحد و احد نمیتواند باشد. انشتاین در بخشی از خیالات علمی خویش، باور داشت که خداوند یک هندسه دان است. خداوند با دارا بودن دانش و قدرت مطلق، قادر بوده است که خود و ملک خویش را به واحد های مطلقا مساوی تقسیم نماید. اما از آنجاییکه وجود او بیکران است و علیرغم دارا بودن قدرت مطلق، هرگز قادر نخواهد بود که این عمل تقسیم را به پایان برساند. نتیجه گیری منطقی و معقولی این است که این تقسیم به طور جاودانه ادامه خواهد داشت. اما خداوند قادر است که عمل تقسیم را پایان بخشد و یا برای مدتی طولانی از ادامه آن صرف نظر نماید و دوباره اگر خواست و اراده کرد آن عمل را دوباره ادامه دهد. شمارش واحد های حاصل از تقسیم هم مثل شمارش اعداد صحیح پایان ناپذیر خواهد بود. طوریکه میدانیم و یا میتوانیم باور داشته باشیم، اعداد دارای اصالت وجودی نبوده و خود بخود نمیتوانند با همدیگر جمع شوند و خود بخود افزایش یابند، بلکه اعداد ابزار و اسباب روحی اند جهت انجام عمل شمارش. لذا خداوند قادر خواهد بود که هرگاه که بخواهد شمارش جهان ها را پایان بخشد و یا آنرا ادامه دهد. هر وقت یک جهان خلق میشود به تعداد آنها عدد یک اضافه میگردد. از طرفی دیگر خداوند قادر بوده است که وجود خود یا ملک خودرا به انواع مختلف شکلهای هندسی تقسیم نماید، از قبیل کره، مکعب مربع، به شکل خانه های زنبور عسل، هرمی و مخروطی و الا آخر. اما باور این حقیر این است که خداوند متعال ساده ترین امکان را انتخاب نموده است که طبق آن همه جهان هائی که تاکنون خلق شده اند دارای یک فرم و یک محتوای یکسان می باشند. از طریق این تصویر خیالی هر فرد انسانی میتواند خودرا تا بینهایت ببیند. در تمامی جهان ها فقط همین انسان، همین طبیعت و همین کیهان وجود دارد و نه چیز دیگی غیر از این. ذرات مساوی و متناهی وجود خداوند در چهار چوب و قالب جهان ها طبق امر اولیه و طرح مطلق آفرینش در مراکز جهان ها منقبض و متراکم گردیده و به پلاسمای نور و انرژی تبدیل گردیده و سپس انبساط یافته است و جهان های مادی متولد گردیده اند. پس از سیر و سلوک های فراوان و تولد و مرگ های متعدد و متوالی، جهان ها دوباره به همان حالت اولیه خود بر میگردند. برگشت به وطن ملکوتی از طریق بر پایی روز قیامت صورت نمیگیرد بلکه از طریق وقوع مه بانگ های متوالی و زنجیره تولد و مرگ کیهان و به همراه آن سلسله تولد و مرگ انسان. نظریات فلسفی دو جهانی از قبیل دو جهان مینوی و مانوی یا مادی و معنوی زرتشت ؛ جهان ایده ها و جهان محسوسات افلاطون یا عالم اعلی و سفلی و یا دو عالم پایین و بالا، که تحت عنوان طبیعت و ماوراء طبیعت معروف است ، ماقبل و مابعد طبیعت ارسطو، دو عالم لاهوت و ناسوت ، دو عالم غیب و شهود، سه عالم خاک و برزخ و آخرت اسلام، سه عالم حکمی صدرایی بصورت عالم احساس، خیال و عقل و عوالم هفت گانه ذر و مَر و گَر و جبروت و . . .
... [مشاهده متن کامل]

یگ بنگ ( به کره ای: 빅뱅 ) معروف به پادشاه کیپاپ گروه موسیقی پسرانهٔ اهل کرهٔ جنوبی و تحت مدیریت کمپانی موسیقی وای جی است. این گروه در سال ۲۰۰۶، به همراه ۵ عضو خود، جی دراگون، تی. اُ. پی، ته یانگ، ده سونگ و سونگ ری شکل گرفته