تئودوریک بزرگ

تئودوریک بزرگ ( به گوتیک :Þiudareiks، لاتین :Flāvius Theodericus، یونانی  :، Θευδέριχος، انگلیسی باستان :Þēodrīc، نروژی باستان :Þjōðrēkr یا Þīðrēkr، فرانسوی :Théodoric ) ( زادهٔ ۴۵۴/۴۵۵ میلادی - مرگ ۳۰ اوت ۵۲۶ ) پادشاه استروگوت ها، فرمانروای ایتالیا، نائب السلطنه ی ویزیگوت ها بود.
تئودوریک، با نام دیتریک، قهرمان افسانه های ژرمن است.
Þiudareiks در زبان گوتیک به معنای فرمانروای مردمان است.
تئودوریک در نزدیکی دریاچه نویزیدلر زاده شد. پدرش تئودمیر شاه استروگوت ها بود. وی را در نوجوانی به عنوان گروگان به قسطنطنیه فرستادند. او در دربار امپراتوری روم شرقی آموزش هایی دید. در ۴۸۴ در نزد رومیان به مقام کنسولی رسید و به زودی به نزد مردمان خویش برگشت. در ۴۸۸ او پادشاه اوستروگوت ها شد.
اوستروگوت ها نیاز به سرزمینی برای زندگی داشتند، از این رو زنون، امپراتور روم شرقی آنان را تحریک کرد تا در ۴۸۸ میلادی به مرزهای امپراتوری روم غربی که به دست ژرمن‎ها افتاده بود، بتازند. تئودوریک در ۴۹۳ میلادی شهر راونا را گشود. در همان سال با اودوآکر پادشاه روم غربی پیمان صلحی را بست. به شادباش این پیمان جشنی برپا شد؛ در میانه ی همین بزم بود که تئودوریک، اودوآکر را در حالی که به سلامتیَش باده می نوشید، با دستان خویش کشت.
وی با خواهر کلوویس یکم، پادشاه فرانک ها ازدواج کرد و بدین سان با آنان متحد شد. در ۵۲۳ او بخش جنوبی بورگونی را نیز به مرزهای خود افزود.