تابه بریان

لغت نامه دهخدا

تابه بریان. [ ب َ / ب ِ ب ِ ] ( اِ مرکب ) گوشت پخته را گویند که مانند ماهی در میان تابه با روغن برشته کرده و سیر و سرکه بر آن زده باشند ( برهان ) ( آنندراج ). دم پختیست که بعد پختن گوشت میان روغن گاو برشته می کنند. اگر از شوربای آن ترید کنند لطیفتر آید. ( شرفنامه منیری ). گوشتی که درمیان ماهی تابه پزند. در گیلان ماهی را با روغن سرخ کنند و در آن کمی آب و آب نارنج و ادویه ریزند تا کمی پخته شود آنگاه در آن تخم مرغ زده ریزند و این خوراک را اختصاصاً تابریان ( بتخفیف ) نامند :
تا به بریان چه دگرصحبت بادنجان دید
از شعف سرخ بر آمد بمثال گلنار.
بسحق اطعمه.

فرهنگ فارسی

گوشت پخته را گویند که مانند ماهی در میان تابه با روغن برشته کرده و سیر و سرکه بر آن زده باشند دم پختیست که بعد پختن گوشت میان روغن گاو برشته می کنند .

پیشنهاد کاربران

بپرس