تابه ٔ زر

لغت نامه دهخدا

تابه زر. [ ب َ / ب ِ ی ِ زَ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از آفتاب عالم تاب است. ( برهان ). کنایه از آفتاب و آن را ترازوی زر و ترک نیمروز وترنج زر وترنج مهرگان نیز خوانند. ( آنندراج ) ( انجمن آرا ) :
تابه زر ندیده ای بر سر ماهی آمده
چشمه خوربحوت بین وقت صفای زندگی.
خاقانی.

فرهنگ فارسی

کنایه از آفتاب عالم تاب است کنایه از آفتاب و آنرا ترازوی زر و ترک نیمروز و ترنج زر و ترنج مهرگان نیز خوانند .

پیشنهاد کاربران

بپرس