تاجُ الدّین اُشنَوی، محمود (نیمۀ دوم قرن ۶ و نیمۀ اول قرن ۷ق)
(نیز: تاج الدین اشنَهی) صوفی و شاعر ایرانی. از مردم اشنویه در آذربایجان بود. از زادگاهش به هرات کوچید و به آموختن و درک معارف صوفیه و سپس تبلیغ این معارف پرداخت. چون درگذشت پیکرش را در محلی میان دروازۀ خوش و فیروزآباد هرات به خاک سپردند. از سروده هایش ابیاتی پراکنده باقی مانده است. از آثارش: رسالۀ غایةالامکان فی درایةالمکان؛ پاسخ به چند پرسش به عربی که پرسش ها و پاسخ های آن به فارسی نیز ترجمه شده است. مجموعۀ آثار فارسی تاج الدین اشنوی به چاپ رسیده است (تهران، ۱۳۶۸ش).
(نیز: تاج الدین اشنَهی) صوفی و شاعر ایرانی. از مردم اشنویه در آذربایجان بود. از زادگاهش به هرات کوچید و به آموختن و درک معارف صوفیه و سپس تبلیغ این معارف پرداخت. چون درگذشت پیکرش را در محلی میان دروازۀ خوش و فیروزآباد هرات به خاک سپردند. از سروده هایش ابیاتی پراکنده باقی مانده است. از آثارش: رسالۀ غایةالامکان فی درایةالمکان؛ پاسخ به چند پرسش به عربی که پرسش ها و پاسخ های آن به فارسی نیز ترجمه شده است. مجموعۀ آثار فارسی تاج الدین اشنوی به چاپ رسیده است (تهران، ۱۳۶۸ش).