تاج الدین خوارزمی حسین

دانشنامه آزاد فارسی

تاجُ الدّین خوارزمی، حسین ( ـ۸۳۹/۸۴۰ق)
نویسنده، شاعر و عارف ایرانی. اصلش از کاسان (کاشان) در ماوراء النهر بود. اما چون در خوارزم سکونت داشت او را خوارزمی خوانده اند. از مریدان خواجه ابوالوفای خوارزمی ( ـ۸۳۵ق) و از ارادتمندان نجم الدین کبری بود. پیش از ۸۳۶ق با سرودن غزلی متضمن برخی مبالغات صوفیانه، از سوی فقیهان حنفی هرات تکفیر و به فرمان شاهرخ گورکانی برای محاکمه به هرات فراخوانده شد، اما چون در مباحثه اش به اعتراض آنان پاسخ گفت از گناه او چشم پوشیدند. سرانجام در یکی از یورش های ازبکان به خوارزم به قتل رسید و در جوار مزار خواجه ابوالوفا به خاک سپرده شد. آمیختگی نظم و نثر از ویژگی های برجستۀ آثار اوست. از آثارش: جواهرالاسرار و زواهر الانوار (اصفهان، ۱۳۶۱ش)؛ ینبوع الاسرار فی نصایح الابرار (۱۳۶۰ش).

پیشنهاد کاربران

بپرس