تاج العلماء

دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] علی محمد فرزند محمد بن دلدارعلی نقوی نصیرآبادی (۱۲۶۲-۱۳۱۲ق)، معروف به تاجُ الْعُلَما، فقیه و عالم در علم اصول و نویسندۀ پرکار شبه قاره هند. او در علم کلام آثار متعددی در دفاع از تشیع نوشت و از این مذهب دفاع کرد. تاج العلما در اخباری گری معتدل بود و جریانِ اخباری گریِ تندروِ حاکم بر هند در آن زمان را نقد می کرد. او در حوزه مسائل سیاسی-اجتماعی و مبارزه با استعمار انگلیس فعال بود. او همچنین برای تقویت زبان اردو که آن را عامل وحدت مسلمانان هند به شمار می آورد، در تألیف و ترجمه به این زبان کوشید.
تاج العلما در خاندانی اهل علم از فقیهان نصیرآباد لکهنو (مرکز ایالت کنونی اوتراپرادش در هند) متولد شد. پدر او سلطان العلما از عالمان بزرگ بود و برخی از او با عنوان مجتهد زمان و مروج دین یاد کرده اند. نیای او، دلدارعلی نیز اهل علم و دارای شهرت فراوان بوده است.
تاج العلما علوم اولیه را نزد بزرگانی همچون محمدعلی لکهنوی، ملقب به قائمة الدین، محمد عباس شوشتری و احمدعلی احمدآبادی فراگرفت و سپس نزد پدرش به آموختن فقه، اصول و برخی علوم عقلی و نقلی پرداخت. پس از درگذشت پدرش (۱۲۸۴یا۱۲۸۵ق)، برای زیارت عتبات و بهره گیری از عالمان آن دیار راهی کربلا شد. وی که در آن زمان از نظر علمی رشد کرده و آثار متعددی را تألیف نموده بود، در آنجا با احترام بزرگانی مانند میرزا علی نقی طباطبایی روبه رو شد.

پیشنهاد کاربران

بپرس