تاری مرادی

لغت نامه دهخدا

تاری مرادی. [ م ُ ] ( اِخ ) طایفه ای از ایلات کرد ایران که تقریباً 100 خانوار میشوند ودر نقاره خوان و کانی وریژ سکنی دارند و منتسب به طایفه مندمی هستند. ( از جغرافیای سیاسی کیهان ص 59 ).

فرهنگ فارسی

طایفه ای از ایلات کرد ایران که تقریبا ۱٠٠ خانوار میشوند و در نقاره خوان و کانی و ریژ سکنی دارند و منتسب به طایفه مندمی هستند .

پیشنهاد کاربران

در مورد تاری مرادی میخوام بدونم که به جهت چراگاه رها کردند

بپرس