[ویکی نور] تاریخ سلطانی: ازشیخ صفی تا شاه صفی، کتابی است به زبان فارسی حاوی حوادث و تاریخ ایام زندگانی شیخ صفی الدین اردبیلی تا پایان حکومت شاه صفی، از سید حسن بن مرتضی حسینی استرآبادی.
کتاب مزبور، بخشی از کتابی است به نام «تاریخ سلطانی» و آن چه از کتاب تاریخ سلطانی مورد نظر مصحح محترم استاد احسان اشراقی قرار گرفته، باب سوم همین کتاب(تاریخ صفویان) می باشد.
در بیان موضوع کتاب و انگیزه تألیف آن، نویسنده در دیباچه چنین آورده است:
«سبب تألیف این کتاب صریح شریف و خطاب فصیح منیف که قوی ئیل سال ترکی مصادف هزار و یکصد و پانزده هجری، سال دهم جلوس میمنت مأنوس نوّاب کامیاب سپهر رکاب نقاوه مصطفوی، تازه نهال بوستان مرتضوی، خلاصه سلاطین صفوی...
اتفاق اوفتاده، این است که داعی کثیر التقصیر، ابن سید مرتضی الحسینی سید حسن استرآبادی، از روی کتب تواریخ احوال و انساب حضرات ائمه معصومین علیهم السلام و ملوک و سلاطین نامدار کامکار و سادات رفیع الدرجات موافق قانون حساب و علم سیاق دفتری طرح نموده بود. بعضی از دوستان تکلیف نمودند که به انضمام تشخیص احوال ملایکه و شیاطین و حکومت بنی الجان و کیفیت آفرینش عالم تا حضرت خاتم(ص) و سایر فواید مرقومه به عنوان کتاب در تحت هر باب به بیاض برده شود. لهذا به قلم تحریر درآورده، منظور نظر دوستان گردید و به «تاریخ سلطانی» موسوم شده...»
کتاب مزبور، بخشی از کتابی است به نام «تاریخ سلطانی» و آن چه از کتاب تاریخ سلطانی مورد نظر مصحح محترم استاد احسان اشراقی قرار گرفته، باب سوم همین کتاب(تاریخ صفویان) می باشد.
در بیان موضوع کتاب و انگیزه تألیف آن، نویسنده در دیباچه چنین آورده است:
«سبب تألیف این کتاب صریح شریف و خطاب فصیح منیف که قوی ئیل سال ترکی مصادف هزار و یکصد و پانزده هجری، سال دهم جلوس میمنت مأنوس نوّاب کامیاب سپهر رکاب نقاوه مصطفوی، تازه نهال بوستان مرتضوی، خلاصه سلاطین صفوی...
اتفاق اوفتاده، این است که داعی کثیر التقصیر، ابن سید مرتضی الحسینی سید حسن استرآبادی، از روی کتب تواریخ احوال و انساب حضرات ائمه معصومین علیهم السلام و ملوک و سلاطین نامدار کامکار و سادات رفیع الدرجات موافق قانون حساب و علم سیاق دفتری طرح نموده بود. بعضی از دوستان تکلیف نمودند که به انضمام تشخیص احوال ملایکه و شیاطین و حکومت بنی الجان و کیفیت آفرینش عالم تا حضرت خاتم(ص) و سایر فواید مرقومه به عنوان کتاب در تحت هر باب به بیاض برده شود. لهذا به قلم تحریر درآورده، منظور نظر دوستان گردید و به «تاریخ سلطانی» موسوم شده...»