تجزیه و تحلیل اطلاعات ( به انگلیسی: Intelligence analysis ) به فرایند پیش بینی اتفاقات و احتمالات رخ داد های آینده، بر پایه داده های کنونی می پردازد. این عمل در سازمان های اطلاعاتی مانند آژانس اطلاعات مرکزی ( سیا ) یا سرویس اطلاعات مخفی بریتانیا انجام می گیرد. همچنین از شیوه های آنها در هوش کسب و کار و هوش رقابتی نیز می توان استفاده کرد.
اطلاعات جمع آوری شده توسط سازمان های اطلاعاتی آمیخته ای از اطلاعات گمراه کننده ( false reality یا, Deception ) و اطلاعات درست است. این اطلاعات گمراه کننده ممکن است به صورت عمدی توسط دشمن برای فریبِ سرویس های اطلاعتی فراهم شده باشد. بنابراین, اطلاعات جمع آوری شده باید تحلیل شوند تا قسمت های گمراه کننده ی آن از بخش های صحیح تفکیک شوند تا بتوان درک درستی نسبت به واقعیت داست. وظیفه ی تحلیل گر تشخیصِ اطلاعات گمراه کننده و مشخص کردنِ اطلاعات صحیح است.
در حقیقت تحلیل اطلاعات هنر کاستن از ابهامات در یک مسئله ی پیچیده است. بسیاری از تحلیل گران در ارائه ی نظریات خود, از بیان نظریاتی که احتمال وقوع آن ها پایین است و یا نظریاتی که بدیهی به نظر می آیند پرهیز میکنند. به علاوه, تحلیلگر باید نسبت به تله های روانی خود آگاه باشد تا مبادا به صورتِ ناخواسته تحلیل های او در جهتِ تایید گرایش های ذهنی او قرار گیرد و از حقیقتِ امر غافل شود. تحلیل گر نباید متوهم و خیالباف باشد بلکه باید بر اساس واقعیت و در بستر چرخه ی اطلاعات مسائل را درک کند. درک صحیح حقیقت به خصوص در ضد اطلاعات Counterintelligence اهمیت مضاعفی پیدا میکند. از این رو نظریه ی بازی ها ( که به بیان تعامل دو رقیب میپردازد ) برای درک شرایط میتواند مفید باشد.
تحلیلگر میتواند کارِ خود را با فهمیدنِ نیازمندی های سیاستگذاران آغاز کند. او باید هموراه از خود بپرسد: سیاستگذار چه چیزی را باید بداند؟سیاستگذار ترجیح میدهد چگونه تحلیل را دریافت کند؟ آیا راه حل مطلوب هنوز انتخاب نشده؟ یا اینکه پیشاپیش راه حل انتخاب شده و اکنون با موانع و ضعف های راه حل مواجه شده ایم؟[ ۱]
بعضی مواقع ممکن است دو خروجی متفاوت برای مشتریان ارائه شود. یک نسخه از خروجی علاوه بر تحلیل شامل منابع اطلاعات, روشِ جمع آوری اطلاعات و تکنیک های تحلیل اطلاعات هم میشود. در حالی که خروجی دیگر بیشتر به شیوه ی روزنامه نگاران نوشته میشود و به پاسخ دادن به سئوالاتی مانند: چه کسی؟ چه چیزی؟ چه موقع؟ کجا؟ و چرا؟ می پردازد[ ۲] .
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاطلاعات جمع آوری شده توسط سازمان های اطلاعاتی آمیخته ای از اطلاعات گمراه کننده ( false reality یا, Deception ) و اطلاعات درست است. این اطلاعات گمراه کننده ممکن است به صورت عمدی توسط دشمن برای فریبِ سرویس های اطلاعتی فراهم شده باشد. بنابراین, اطلاعات جمع آوری شده باید تحلیل شوند تا قسمت های گمراه کننده ی آن از بخش های صحیح تفکیک شوند تا بتوان درک درستی نسبت به واقعیت داست. وظیفه ی تحلیل گر تشخیصِ اطلاعات گمراه کننده و مشخص کردنِ اطلاعات صحیح است.
در حقیقت تحلیل اطلاعات هنر کاستن از ابهامات در یک مسئله ی پیچیده است. بسیاری از تحلیل گران در ارائه ی نظریات خود, از بیان نظریاتی که احتمال وقوع آن ها پایین است و یا نظریاتی که بدیهی به نظر می آیند پرهیز میکنند. به علاوه, تحلیلگر باید نسبت به تله های روانی خود آگاه باشد تا مبادا به صورتِ ناخواسته تحلیل های او در جهتِ تایید گرایش های ذهنی او قرار گیرد و از حقیقتِ امر غافل شود. تحلیل گر نباید متوهم و خیالباف باشد بلکه باید بر اساس واقعیت و در بستر چرخه ی اطلاعات مسائل را درک کند. درک صحیح حقیقت به خصوص در ضد اطلاعات Counterintelligence اهمیت مضاعفی پیدا میکند. از این رو نظریه ی بازی ها ( که به بیان تعامل دو رقیب میپردازد ) برای درک شرایط میتواند مفید باشد.
تحلیلگر میتواند کارِ خود را با فهمیدنِ نیازمندی های سیاستگذاران آغاز کند. او باید هموراه از خود بپرسد: سیاستگذار چه چیزی را باید بداند؟سیاستگذار ترجیح میدهد چگونه تحلیل را دریافت کند؟ آیا راه حل مطلوب هنوز انتخاب نشده؟ یا اینکه پیشاپیش راه حل انتخاب شده و اکنون با موانع و ضعف های راه حل مواجه شده ایم؟[ ۱]
بعضی مواقع ممکن است دو خروجی متفاوت برای مشتریان ارائه شود. یک نسخه از خروجی علاوه بر تحلیل شامل منابع اطلاعات, روشِ جمع آوری اطلاعات و تکنیک های تحلیل اطلاعات هم میشود. در حالی که خروجی دیگر بیشتر به شیوه ی روزنامه نگاران نوشته میشود و به پاسخ دادن به سئوالاتی مانند: چه کسی؟ چه چیزی؟ چه موقع؟ کجا؟ و چرا؟ می پردازد[ ۲] .
wiki: تجزیه و تحلیل اطلاعات