[ویکی اهل البیت] این صفحه مدخلی از کتاب فرهنگ عاشورا است
خاک. خاک قبر امام حسین علیه السلام تربت به معنای مقبره هم آمده است. در فارسی هم «رفتن سر خاک » به معنای زیارت قبر است. خداوند، به پاس فداکاری عظیم امام حسین علیه السلام و شهادتش در راه احیای دین، آثار ویژه و احکام خاصی در تربت مقدس سیدالشهدا و خاک کربلا قرار داده است.
تربت خونین کربلا که دربرگیرنده آن پیکر پاک است، الهام بخش فداکاری و عظمت و یادآور جان باختن در راه ارزش های الهی است. از این رو، هم سجده بر آن تربت مستحب است، هم ذکر گفتن با تسبیح تربت، فضیلت بسیار دارد هم شفادهنده بیماری است، هم شایسته است که هنگام دفن میت، اندکی تربت همراه او گذاشته شود یا با حنوط مخلوط شود، هم دفن شدن در کربلا ثواب دارد و ایمنی از عذاب می آورد و هم نجس ساختن آن حرام است و اگر در بیت الخلا بیفتد باید از آنجا پرهیز کرد یا از آنجا درآورد و احکام و آثار دیگر که در فقه مطرح است.
رسول خدا صلی الله علیه و آله مقداری تربت کربلا به «ام سلمه » داد و فرمود: هرگاه دیدی این خاک، تبدیل به خون شد، بدان که حسین علیه السلام کشته شده است. گرچه خوردن خاک حرام است اما خوردن اندکی از خاک قبر سیدالشهدا به نیت شفاگرفتن (استشفاء) جایز بلکه مؤکد است و آداب و حدودی دارد.
امام رضا علیه السلام فرمود: «کل طین حرام کالمیتة و الدم و ما اهل لغیر الله به، ما خلاطین قبر الحسین علیه السلام فانه شفاء من کل داء» هر خاکی حرام است مثل مردار، خون و ذبح شده بی نام خدا، مگر خاک قبر حسین علیه السلام که درمان هر درد است.
امام صادق علیه السلام فرمود: «فی طین قبر الحسین شفاء من کل داء و هو الدواء الاکبر». در خاک قبر حسین علیه السلام شفای هر درد است و آن دوای بزرگتر است. روایت است که از فضیلت های ویژه حسین بن علی علیه السلام این است: «الشفاء فی تربته والاجابة تحت قبته والائمة من ذریته ».
امام صادق علیه السلام دستمال زردی داشت که در آن تربت حضرت سیدالشهدا بود. وقت نماز که می شد همان تربت را در موضع سجودش می ریخت و بر آن سجده می کرد. و نیزآن حضرت فرمود: «السجود علی تربة الحسین یخرق الحجب السبع ». سجده بر تربت حسینی، حجاب های هفتگانه را کنار می زند همچنین روایت شده است که امام صادق علیه السلام جز بر تربت سیدالشهدا سجده نمی کرد، به عنوان فروتنی و تواضع در برابر خداوند: «کان الصادق لایسجد الا علی تربة الحسین تذللا لله و استکانة الیه ».
خاک. خاک قبر امام حسین علیه السلام تربت به معنای مقبره هم آمده است. در فارسی هم «رفتن سر خاک » به معنای زیارت قبر است. خداوند، به پاس فداکاری عظیم امام حسین علیه السلام و شهادتش در راه احیای دین، آثار ویژه و احکام خاصی در تربت مقدس سیدالشهدا و خاک کربلا قرار داده است.
تربت خونین کربلا که دربرگیرنده آن پیکر پاک است، الهام بخش فداکاری و عظمت و یادآور جان باختن در راه ارزش های الهی است. از این رو، هم سجده بر آن تربت مستحب است، هم ذکر گفتن با تسبیح تربت، فضیلت بسیار دارد هم شفادهنده بیماری است، هم شایسته است که هنگام دفن میت، اندکی تربت همراه او گذاشته شود یا با حنوط مخلوط شود، هم دفن شدن در کربلا ثواب دارد و ایمنی از عذاب می آورد و هم نجس ساختن آن حرام است و اگر در بیت الخلا بیفتد باید از آنجا پرهیز کرد یا از آنجا درآورد و احکام و آثار دیگر که در فقه مطرح است.
رسول خدا صلی الله علیه و آله مقداری تربت کربلا به «ام سلمه » داد و فرمود: هرگاه دیدی این خاک، تبدیل به خون شد، بدان که حسین علیه السلام کشته شده است. گرچه خوردن خاک حرام است اما خوردن اندکی از خاک قبر سیدالشهدا به نیت شفاگرفتن (استشفاء) جایز بلکه مؤکد است و آداب و حدودی دارد.
امام رضا علیه السلام فرمود: «کل طین حرام کالمیتة و الدم و ما اهل لغیر الله به، ما خلاطین قبر الحسین علیه السلام فانه شفاء من کل داء» هر خاکی حرام است مثل مردار، خون و ذبح شده بی نام خدا، مگر خاک قبر حسین علیه السلام که درمان هر درد است.
امام صادق علیه السلام فرمود: «فی طین قبر الحسین شفاء من کل داء و هو الدواء الاکبر». در خاک قبر حسین علیه السلام شفای هر درد است و آن دوای بزرگتر است. روایت است که از فضیلت های ویژه حسین بن علی علیه السلام این است: «الشفاء فی تربته والاجابة تحت قبته والائمة من ذریته ».
امام صادق علیه السلام دستمال زردی داشت که در آن تربت حضرت سیدالشهدا بود. وقت نماز که می شد همان تربت را در موضع سجودش می ریخت و بر آن سجده می کرد. و نیزآن حضرت فرمود: «السجود علی تربة الحسین یخرق الحجب السبع ». سجده بر تربت حسینی، حجاب های هفتگانه را کنار می زند همچنین روایت شده است که امام صادق علیه السلام جز بر تربت سیدالشهدا سجده نمی کرد، به عنوان فروتنی و تواضع در برابر خداوند: «کان الصادق لایسجد الا علی تربة الحسین تذللا لله و استکانة الیه ».
wikiahlb: تربت_امام_حسین_علیه_السلام