ترده

لغت نامه دهخدا

( تردة ) تردة. [ ت ُ دَ ] ( ع اِ ) به اسپانیایی تردو، نوعی مرغ که آنرا باسترک گویند: وفتح الجاب فأخرج منه مندیلا فیه اثنتاعشر تردة مارأیت مثل بیاض شحومها و هی مسلوقه. در این عبارت تردةبرابر با زرزور ابیض است. و الکالا تردو را زرزور میداند. رجوع به تردله شود.( از دزی ج 1 ص 144 ). و رجوع به تردلا و تردنشا شود.
ترده. [ ت َ دَ / دِ ] ( اِ ) قباله باغ باشد، آنرا ترزده و چک نیز خوانند. ( فرهنگ جهانگیری ). قباله باغ و خانه و امثال آن را گویند. ( برهان ) ( انجمن آرا ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). قباله و چک. ( فرهنگ رشیدی ). بپارسی چک خوانند. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ). ترزده. رجوع به ترزده شود. || مزد راست کردن آسیا بود. ( فرهنگ جهانگیری ) ( فرهنگ رشیدی ) ( شرفنامه منیری ) ( انجمن آرا ) ( آنندراج ). اجرت آسیا کردن گندم و مزد آسیا تیز کردن هم هست. ( برهان ). مزد و اجرت آسیا کردن گندم ، و ترذه و تژده نیز گویند. ( ناظم الاطباء ). به این معنی با زای نقطه دار نیز آمده است. ( برهان ). به زای تازی نیز لغت است. ( شرفنامه منیری ).

فرهنگ فارسی

به اسپانیائی تردو نوعی مرغ که آنرا باسترک گویند .

پیشنهاد کاربران

بپرس